وسعت بلوچستان و فقر و محرومیت

(مطالب ارسالی، لزوماً نمی توانند نظر مجموعه رسانک باشند)

این روزها در فضای مجازی و حقیقی، همه از بلوچستان می گویند، گروهی علت فقر و محرومیت و عقب ماندگی را در وسعت زیاد ان می دانند و راه حل را در تقسیم می بینند. گروهی هم نگران که هدف این تقسیم توسعه و زدودن فقر و محرومیت نیست، بلکه اهداف خاص پشت آن نهفته است. مردم نگرانند که این دوستان مرهمی برای دردهای استان ندارند ، هر از چندگاهی نمک بر زخمهای کهنه مردم می پاشند و آنان را آزار می دهند.

متاسفانه رسانه ملی هم توان برگزاری یک میز گرد بین موافقان و مخالفان را ندارد تا این موضوع با بحث کارشناسی به نتیجه برسد، نه جدل و بحث در شبکه های اجتماعی و مجالس غیر رسمی.

آنانی که بر این باورند که محرومیت و فقر و عدم توسعه این استان فقط بخاطر وسعت آن است باید بدانند مشکلات مهمتری هم وجود دارد که ابتدا به آنان پرداخته شود و اگر مشکل حل نشد به فکر تقسیم با نظر مردم شویم.

اول نگاه امنیتی و ایدئولوژیک را از استان برداریم و نگاه مان را ملی کنیم، مدیریت در دنیای امروز نقش اساسی دارد، مدیریت استان را از انحصار قومی، مذهبی، جناحی و ضعیف خارج و به شایستگان دلسوز و توانا بسپاریم، بی عدالتی و تبعیض بر اساس قومیت و مذهب بر خلاف وحدت ملی ماست و مردم استان از احساس ان رنج می برند.

استانی که بهترین سواحل برای گردشگری و تجارت را دارد، سرزمین چهارفصل است، مرز خشکی و آبی مناسب برای مبادلات تجاری دارد، نیروی انسانی جوان برای کار اشتغال دارد، از ذخایر و معادن طبیعی مناسب برخوردار است و … نباید محروم عقب مانده باشد. اگر نگاه مان را تغییر دادیم و استان دچار تغییر و تحول نشد، همه بر سر تقسیم استان با حفظ هویت فرهنگی ان به توافق خواهیم رسید.

کریم بخش کردی تمندانی
١٨ خرداد ٩٩