یونسکو بیست و چهارم ژانویه را به عنوان روز جهانی آموزش نامگذاری کرده و تصریح نموده است که هر کودکی باید از آموزش برخوردار باشد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تأکید بر اهمیت آموزش در گسترش صلح، زندگی بهتر و پیشرفت جهانی آن را به تصویب رسانده است.
حزب مردم بلوچستان در حالی این روز را گرامی می‌دارد که متأسفانه کودکان و جوانان بلوچ از امکانات آموزشی برابر در مقایسه با مرکز و استان‌های توسعه یافته‌ی کشور برخوردار نیستند.
در کنار این مسئله باید به هزاران کودک بی شناسنامه‌‌ی بلوچی اشاره کرد که به دلیل نداشتن شناسنامه از حق تحصیل محروم شده‌اند.
از روزهای آغازین اشغال بلوچستان توسط پهلوی اول که با نظم نوین و پروژه‌ی دولت – ملت سازی آن مصادف بود تاکنون که بیش از نود سال از آن روزها سپری شده است، به مردم بلوچ به عنوان غیرخودی و تجزیه طلبان بالقوه‌ای نگریسته شده است که همواره باید در تمام عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی عقب نگه داشته شوند. در واقع مسئله بلوچ به عنوان موضوعی امنیتی برای حکومت‌های مستقر در ایران مطرح بوده است. یکی از نتایج این نوع نگاه، تبعیض و ایجاد شکاف در بحث آموزش بوده است.
با روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی در ایران نه تنها معضل مدارس خشت – گلی و کپری حل نشد بلکه بر تعداد آن‌ها افزوده شده است. در مدارس و مراکز آموزش عالی، دانش آموزان و دانشجویان بلوچ به جز تبعیضات نهادینه شده‌ی مربوط به دوران پهلوی، دچار تبعیضات مذهبی سازمان‌یافته و مغزشویی با هدف شیعه‌گستری و تسریع
آسمیلاسیون یا همانند سازی فرهنگی اجباری شدند؛ سیاست جنایتکارانه‌ای که با گذشت ۴۴ سال از عمر رژیم فعلی به قوت خود باقیست و روز به روز بر شدت آن افزوده می‌شود. نهادینه شدن بیش از هشتاد درصدی فقر در میان مردم بلوچ و بیکاری گسترده‌ای که در نتیجه‌ی واگذاری مشاغل به مردم غیر بومی در جهت تشویق آن‌ها به مهاجرت و اسکان در منطقه با هدف تغییر بافت جمعیتی صورت گرفته، موجب گردیده است که امید به آینده و یافتن شغل مناسب نسبت به سطح تحصیلات در میان مردم بلوچ از میان برود و جوانان بلوچ به جای ادامه‌ی تحصیلات عالیه که مستلزم صرف سال‌های زیادی از عمر و منابع مالی فراوان است، برای تأمین معاش روزانه به کارهای کاذب و خطرناکی چون حمل و نقل مواد سوختی دست بزنند.
در عصر دیجیتال، متحول شدن روش‌های آموزشی و جهانی شدن آموزش اکثریت خانواده‌های بلوچ به دلیل فقر اقتصادی قادر به تهیه‌ی امکانات دیجیتال و اینترنت برای فرزندان خود نیستند. در کنار فقر اقتصادی باید به ضعف زیرساخت‌های مربوط به شبکه‌ی اینترنت و نبود آن در بسیاری از مناطق بلوچستان اشاره کرد.
رژیم جمهوری اسلامی ایران به جای صرف منابع ثروت در جهت رفاه و آموزش منطبق با استانداردهای جهانی از این منابع برای تغذیه‌ی ماشین سرکوب در داخل، فربه نمودن نیروهای فاسد وفادار به خود، گسترش هلال شیعی مدّ نظر خویش و بی ثبات نمودن منطقه و جهان استفاده می‌کند.
انقلاب مهسا و نقش برجسته‌ی دانش آموزان در آن سبب گردید که رژیم در اقدامات تلافی جویانه کودکان زیادی را در سراسر کشور مسموم نموده و با این عمل جنایتکارانه فضاهای آموزشی را ناامن نموده و در میان دانش آموزان و والدین آن‌ها ایجاد رعب و وحشت نماید. حال رژیم با گیسل آخوندها و طلبه‌های وابسته به خود ضمن ایجاد شغل برای این افراد بیش از گذشته به شستشوی مغزی کودکان و نوجوانان مشغول است.
آموزش و ایجاد امکانات آموزشی در بلوچستان زمانی می‌تواند امکانپذیر گردد که مردم بلوچستان به حق حاکمیت خود رسیده باشند تا در سایه‌ی آن تبعیضات موجود از میان برداشته شده و امکان آموزش برابر برای همه‌ی ساکنان بلوچستان فراهم شود.
حزب مردم بلوچستان / ژانویه‌ی 2024
Be the first to comment