به گزارش رسانک، در طول سال ٢٠٢٣ میلادی بر اساس گزارش های دریافتی نهادهای مختلف امنیتی و دولتی جمهوری اسلامی ایران، ٢١ مورد در دستکم پنج شهر مناطق بلوچ نشین، اقدام به تخریب منازل و تصرف زمین های مردم کرده‌اند. بیشتر این اقدامات در چابهار با هشت و زاهدان با هفت مورد رخ داده است و شهرهای سراوان، میناب و مهرستان نیز در رده‌های بعدی قرار دارند.

همچنین در بسیاری از این موارد نیروهای نظامی حاضر در این عملیات ها علیرغم اینکه با درخواست صاحبان این منازل مبنی بر نشان دادن حکم قضایی موافقت نکرده‌اند، اقدام به ضرب و جرح صاحبان این منازل کرده و باعث مجروح شدن شهروندان شده‌اند.

در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی ایران در تلاش برای اجرایی کردن سه طرح مهم “توسعه سواحل مکران”، “آمایش جمعیتی” و “آمایش سرزمینی” بوده که با توجه به قوانین حقوق بشری بین المللی هر سه این طرح‌ها بر خلاف موازین حقوق بشری بین المللی می‌باشد. جمهوری اسلامی با اجرای اینگونه طرح ها عملاً در حال از بین بردن هویت، فرهنگ و زبان ملت بلوچ است. به همین جهت، حاکمیت برای پیشبرد اهداف خود زمین هایی که در طول دهه‌ها و شاید صدها سال متعلق به مردم بوده‌اند و بصورت نسل در نسل منتقل گشته‌اند؛ اقدام به تصرف زمین ها و کوچاندن اجباری ساکنان اصلی به بهانه‌های مختلف از جمله “رفع اراضی ملی” می‌کند.

(گزارش سالیانه ٢٠٢٣)