به گزارش رسانک، روز ۱ آبان ۱۴۰۲،  روحانیون شهرستان‌های شستون (سراوان)، سِب و سوران (سیب‌ و سوران)، مئگس (مهرستان) و جالک (گلشن)، با حضور در دفتر مولوی عبدالحمید در زاهدان ضمن اعلام حمایت از وی، محاصره مراکز مذهبی اهل سنت (مسجد مکی،‌ مصلا و دارالعلوم زاهدان) و بازداشت فله‌ای جوانان و طلاب علوم دینی و پلمب کردن نمازخانۀ مرکزی اهل سنت تهران را باعث جریحه‌دار شدن «قلوب انسان‌های آزاده و عدالت‌خواه ایران، به ویژه اهل سنت ایران» را محکوم کردند.

در بیانیۀ مذکور آمده است: “عاقلانه آن است که از مردم زاهدان که خانوادۀ شهدا و مجروحین هستند، دلجویی شود و عاملان و آمران جمعه خونین قصاص و مجازات شوند؛ نه اینکه برعکس بر زخم‌های یک ساله‌شان مجدداً و مکرراً نمک بپاشند.”

روحانیون سراوان بزرگ در پایان بیانیه بار دیگر بر «حمایت و تجدید میثاق با آرمان‌های بلند مولوی عبدالحمید تأکید کردند و از «مسئولان کشور، مراجع قم و چهره‌های ملّی» خواسته‌اند سکوت خود را بشکنند و از مظلومین کشور دفاع کنند.

گفتنی است روحانیون شهرستان پهره (ایرانشهر) نیز روز شنبه ۲۹ مهر در هفتۀ جاری با مولوی عبدالحمید دیدار و حمایت خود را از مواضع و دیدگاه‌های وی اعلام کردند. علمای ایرانشهر تصریح کردند «آنچه مولوی عبدالحمید بیان می‌کنند، خواستۀ تک تک علما و مردم» است.

مولوی عبدالصمد دامنی، مدیر و شیخ‌الحدیث دارالعلوم حقانیۀ ایرانشهر در این دیدار اظهار کرد: “متأسفانه به جای اینکه گوشه‌ای از مشکلات مردم کاسته شود، و مرهمی بر دل‌های داغدار و جراحات ناشی از جمعۀ خونین‌ گذاشته شود، اقدامات دیگری بر خلاف قانون صورت گرفت، از جمله پلمب نمازخانۀ پونک تهران، محاصرۀ مسجد مکی، حمله، بازداشت و ضرب و شتم نمازگزاران که درحال حاضر جمع بزرگی از آنان در بازداشت به سر می‌برند، بازداشت اساتید دارالعلوم مکی و تفتیش منازل مسکونی آنان بدون حکم قضایی. اینها مسائلی هست که بر ناراحتی مردم افزوده است. این مسائل خیلی ناراحت‌کننده، سنگین و غیر قابل تحمل است.”