دوستان عزیز، هموطنان و همه شما عزيزانى که از مبارزه ما برای آزادی و عدالت حمایت می‌كنيد، من اینجا ميخواهم براى شما از مبارزه مردمان زادگاهم زاهدان با رژیم وحشی ایران سخن بگويم. من خودم را با افتخار يك سوئدی ميدانم که ریشه در زاهدان دارد. دلم برای کشور زیبایم ایران و زادگاهم زاهدان سخت می‌تپد.

از مهر ماه سال گذشته مردم زاهدان هر جمعه در اعتراض به سرکوب وحشیانه، کشتار و شکنجه رژیم تجمع کردند، اما مردم زاهدان با این شعار “قسم بخون ياران ايستاده ايم تا پايان”، مبارزه ما تا سرنگونی دیکتاتوری اسلامی ادامه خواهد داشت!

ما بلوچ هستیم، مردمى که چندین دهه تحت ظلم و ستم زندگی کرده و رنج کشیده ايم!
سالهاست كه به خاطر زبان، فرهنگ، مذهبمان مورد تبعیض قرار می گیریم.

جمعه ٨ مهر ماه ١۴٠١، روز سیاهی در تاریخ ماست که به جمعه خونین زاهدان معروف است. با تظاهرات مسالمت آمیز آغاز شد که با تیراندازی نیروهای امنیتی به سوی معترضان پایان یافت.

بسیاری از اعضای خانواده ام کشته و به شدت مجروح شدند. ١٠٣ نفر به ضرب گلوله کشته شدند که ١٩ نفرشان کودکان زیر هجده سال بودند.

یکی از آنها هستی نارویی دختر ٧ ساله ای بود که با شلیک گاز اشک آور از ناحیه سر مورد اصابت قرار گرفت و بر اثر استنشاق گاز اشک آور سمی جان خود را از دست داد. یک هفته بعد او قرار بود کلاس اول را در دبستان شروع کند.

بیایید با هم به مبارزه ادامه دهیم. هرگز امید و شهامت خود را از دست ندهیم. ما بر رژیم وحشی غلبه خواهیم کرد و بر ظلم پیروز خواهیم شد. با هم می توانیم تغییری را که آرزوی آن را داریم ایجاد کنیم.

انقلاب مانند سیبی نیست که از درخت بیفتد، بلکه باید آن را مجبور به سقوط کنیم، یکی از آن نقل قول های مردم بلوچستان.

این آسان نخواهد بود، اما ما چاره ای جز ادامه مبارزه با هم نداریم. مردم بلوچستان با وجود خطرات و موانع زیادی بر سر راه رسیدن به آزادی تصمیم گرفته اند دیگر زیر ظلم زندگی نکنند.

از حمایت و همبستگی شما سپاسگزاریم. ما در مبارزه خود متحد هستیم و با هم شکست ناپذیریم.

دلمان برای زاهدان عزیز و ایران سخت می سوزد. بیایید با هم برای آینده ای روشن تر که در آن آزادی و عدالت پیروز شود، مبارزه کنیم.!