رسانک/ رژیم جمهوری اسلامی ایران طی حیات خویش به دلیل جفای مضاعفی که در حق ملل ساکن در ایران روا داشته، دچار بحران مشروعیت شده است.

این رژیم می کوشد تا از طریق نمایندگان انتخابات نمایشی ریاست جمهوری با شعارهایی عوام فریبانه و خوش رنگ و لعاب، مردم عامی را بفریبد و با کشاندن آنها به پای صندوق های رای، وجهه خود را در انظار جوامع بین المللی و منتقدان این رژیم بهبود ببخشد.

این روزها کاندیداهای ریاست جمهوری در رسانه ملی داد سخن از ظلمی می رانند که بر ملت های ساکن در ایران روا شده و با بیان شعارهایی در خصوص احقاق حقوق آنان، در تلاشند تا ملت هایی را که از ساده ترین و ابتدایی ترین حق شهروندی که همانا داشتن هویت است، محرومند بفریبند و نظر مساعد آنان را جلب کنند.

در حالی که پس از گذشت نزدیک به دو سال پرونده جمعه های خونین زاهدان و خاش مفتوح است و امثال سرهنگ کوچکزایی و سایر قاتلان ملت بلوچ آزادانه می گردند و از سوی دیگر به دلیل نبود امکانات، کودکان بلوچ در هوتگ ها غرق می شوند و سوختبرها با تیراندازی مستقیم نیروهای رژیم جمهوری اسلامی ایران کشته می‌شوند و یا در جاده‌های نابسامان زنده زنده در آتش می سوزند و زنان بلوچ جهت نسل کشی عقیم می شوند و حتی بسیاری از بلوچ ها فاقد شناسنامه هستند، بیان شعارهای کاندیداهای ریاست دولت مانند خنجری است که بر پیکره ملت بلوچ می زنند.

ملت بلوچ که همچنان دادخواه خون شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش است، هوشیارتر از همیشه در این انتخاب نمایشی شرکت نخواهند کرد و همان گونه که در جمعه های اعتراضی نشان دادند، این بار نیز با تحریم انتخابات نشان خواهند داد از رژیم جمهوری اسلامی ایران گذر کرده اند.