به گزارش رسانک، روز دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، مردم منطقه تفتان از جمله معتمدین و ریش سفیدان طوایف این منطقه در روستای کوته از توابع شهرستان تفتان تجمع کرده بودند تا اعتراض خود را به مسئولین در خصوص خسارات و عواقبی که استخراج معدن طلای این منطقه به محیط زیست و منافع مردم وارد کرده را اعلام کنند که مسئولین بر خلاف قول خود به مردم در این جلسه حضور نیافته و پاسخگو نشدند.

گفتنی است که مردم این منطقه بارها در تجمعات اعتراضی خود اعلتم کرده‌اند که سرمایه های این معدن متعلق به ملت بلوچ است و هرگز اجازه نخواهند داد که سرمایه های بلوچستان استخراج و در جاهای دیگر هزینه شوند در حالیکه بلوچستان همچنان محروم و فقیر مانده است.

این اعتراضات در حالی همچنان ادامه دارد که روز یکشنبه ١۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ نیز ده‌ها شهروند بلوچ از اهالی منطقه کوهپایه ای کوه تفتان به همراهی شماری از فعالان محیط زیست در شهرستان تفتان برای جلوگیری از استخراج این معدن بزرگ طلای بلوچستان تجمع اعتراضی برگزار کرده بودند.

پیشتر نیز در تاریخ ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۱ نیز ریش سفیدان و جوانان بلوچ دستگاه ها و ماشین آلات معدن را جمع آوری و با حضور خود در فرمانداری اعلام کرده بودند که نباید کار استخراج طلای تفتان ادامه یابد.

همچنین در نهم آبان ماه سال ۱۴۰۱، صدها تن از مردم بلوچ با تجمع در معدن طلای تفتان، اجازه استخراج به جمهوری اسلامی را ندادند و معدن را تعطیل کردند.

لازم به ذکر است که روز جمعه ۴ اسفند ماه ۱۴۰۲، مولوی عبدالحمید نیز به دغدغه‌ها و اعتراضات ملت بلوچ پیرامون استخراج معدن طلا از کوه تفتان اشاره کرده و گفته بود که “این فقط خواستۀ مردم تفتان نیست، بلکه خواستۀ تمام مردم استان است که اگر در این منطقه خیری وجود دارد باید به همین مردمی که گرسنه هستند و برای این سرزمین کشته داده‌اند، برسد و برای مردم همین منطقه هزینه بشود. همچنین این استخراج نباید به محیط زیست ضربه بزند و آب‌های زیرزمینی را از بین ببرد و سبب کوچ مردم بشود.”