این روزهای پر درد، خبرهای ناگواری از جای جای مملکت ما شنیده می‌شود، خبرهای بسیار شوکه کننده که دل هر بیننده و شنونده ای رو به در می آورد.
زندان اوین تهران، که هزاران زندانی در آن محبوس شده‌اند را جلوی چشم همه به آتش می‌کشند، شهروندان بلوچ را در روز روشن گلوله باران می‌کنند و شهرهای مختلف کوردستان را به صحنه از جنگ و خونریزی تبدیل می‌کنند.

همه این اقدامات را انجام می‌دهند و فقط به یک چیز دل خوش کرده‌اند، عدم اتحاد ما مردم ایران.

اما دیگر سیاست‌های تفرقه افکنانه جمهوری اسلامی جواب نمی‌دهد، حکومت پاسخ خود را روزی دریافت کرد که بعد میلیون‌ها دلار هزینه برای تفرقه میان کورد و ترک در خیابان‌های تبریز شعار زنده باد کوردستان دریافت کرد.

این حکومت آن روز جوابش را دریافت کرد که شهرهای سراسر ایران شعار سنندج و زاهدان سر دادند. آن روز که معلمان کورد خون اهدا کردند برای زخمی‌های زاهدان.

خامنه‌ای دیکتاتور که دوران تبعید خود را با مردم بلوچستان سپری کرد و محرومیت های بلوچستان را لمس کرد و درک نکرد.

مظلومیت مردمان بلوچ بمانند زندانی های، زندان اوین است که بی دفاع و با نگاه تبعیض آمیز این حکومت گلوله خوردند.

خامنه‌ای نه خودش و نه همدستانش، هیچ وقت صدای زجه های کودکان و زنان نمازگزاران بلوچ زاهدان را نشنیدند چون فکر می‌کرد ملیتهای ایران اتحاد و یکپارچگی خود را از دست داده اند. آنها فکر می‌کردند که بمانند جمعه خونین زاهدان ۱۰۳ نفر را قتل عام کردند و بیش از ۲۰۰ نفر را مجروح اینبار هم به خود این گستاخی را میدهند که هدف بعدی اش زندان اوین باشد که چندین هزار نخبه از دانشگاهی، فرهنگی، سیاسی و مدنی در آنجا برای بیان حق زندان هستند.

پس از وقایع اخیر در زاهدان، حکومت با بازداشت زنان و دختران معترض بلوچ در بلوچستان و انتقال آن‌ها به زاهدان در حال تلاش برای سرکوب زنان و آزادیخواهان است.

حکومت ایران تنها حکومت از نوع خود است که قربانیان در جای متهم و دزدان و جنایتکاران در جای قربانیان قرار می‌گیرند. در چنین وضعیتی این خود مردم هستند که باید از جان، مال، شرف و عزت خود دفاع کنند. این امر زمانی میسر است که این نظام دیکتاتوری قرون وسطایی از بیخ و بن بر انداخته شود و نظامی دموکراتیک، سکولار و پاسخگو جانشین آن گردد.

ای هم وطن بکوشیم برای اتحاد ملی چون ایران با ملتهایی مثل عرب و کرد بلوچ، لر،ترک و ترکمن و قشقایی شمالی..زیباست.

ایرانیها خارج از کشور که همواره با اختلاف نظرها با یکدیگر فاصله داشتند، در این دور از قیام سراسری ملت‌های ایران ثابت کرند که می‌توانند با یک دیگر متحد باشند.

رمز پیروزی ما اتحاد، اتحاد، اتحاد باشد.

۱۹ اکتبر ۲۰۲۲
هامبورگ، آلمان