چرا رسانه های برون مرزی که همگی توسط هموطنان فارس مدیریت و اداره می شوند و در بین صدها کارمند و خبرنگار آنها حتی یک نفر بلوچ وجود ندارد؟
این رسانهها به استثنای جمعه, در بقیه موارد از جمله اعدام های روزمره بلوچ ها و حتی صدور حکم اعدام معترضین جوان بلوچ به اتهام “محاربه” سکوت خبری اختیار می کنند؟
انگار که بین جان یک بلوچ با یک غیربلوچ از زمین تا آسمان فرق می گذارند. به راستی علت این تبعیض چیست؟ آیا این نگاه شوونیستی و تبعیض آمیز در بین هموطنان فارس (چه رژیم و چه مخالفان آن) نهادینه شده است؟
Be the first to comment