رسانک/ عبدالستار دوشوکی از مرکز مطالعات بلوچستان در لندن اهمیت این حملات را در چند فاکتور مهم بررسی می کند.
 
اول “نوع هدف ها”: سپاه بعنوان ارگان سرکوبگر و همه کاره در بلوچستان. مقر دریابانی به دلیل برنامه ضد بلوچی توسعه اقتصادی دریامحور و طرح آمایش سرزمینی توسعه سواحل بلوچستان (مکران) که بلوچ ها در آن مشارکتی ندارند و به حاشیه رانده شده اند. کلانتری ۱۱ چابهار محلی که سرهنگ کوچکزایی به دختر بلوچ تجاوز کرد و باعث جمعه های خونین زاهدان و خاش شد.
 
دوم: جغرافیای عملیات (چابهار, راسک و سرباز):
چابهار نماد فقر و فرق و حاشیه نشینی بلوچ و بلوچ زُدایی است و مناطق همجوار راسک و سرباز که بیشترین سرکوب ها و دستگیری ها, از جمله دستگیری علمایی مثل مولانا کوهی و مولانا نقشبندی است. و اینکه حدود سی درصد اعدامی ها بلوچ های بی گناه هستند.
 
سوم اینکه ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی ایران باورکردنی نیست و حقیقت ماجرا در این جنگ رسانه ای قربانی شده است چون معاون امنیتی وزیر کشور با قاطعیت می گوید تمامی افراد کشته شده جیش العدل ایرانی نیستند.