هون ءِ دریا هار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

مرگ ترس ءَ گار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

بیده اِنت سهر اِنت ؛ تل ول نُک ءُ بے وانکیں زبان
تپلاں واه ءُ زار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

کینگ ءِ دنز ءُ گباراں مان رپتگ مهر ءِ بَر
اِشک هم آوار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

هاک شرم ءَ چہ سرا چست کت نَکنت اے درگت ءَ
آپ چمّاں گار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

بے سرین؛سانڈانی ارواه سر گِر اَنت پہ منزل ءَ
ملکموت بے وار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

رستریں بنی آدمانی هون واریں نیّت ءَ
هر دل ءَ پاهار بیتگ کربلا اِنت زاهدان

منوچهر بارکزهی