شنبه شب، ۲۳ مهر ماه، خبر هولناکی مبنی بر آتش سوزی در زندان اوین در فضای مجازی پخش شد و بلافاصله تصاویر ویدئویی که از دور ستون دود عظیمی را بر فراز زندان اوین نشان می‌داد، پخش شد.
مردم با شنیدن این خبر بلافاصله به سمت زندان روانه شدند. خانواده و بستگان زندانیان نیز به خیل مردم پیوستند.
بر طبق گزارشات تاکنونی، شامگاه شنبه در بند هفت، بین زندانیان و مامورین زندان درگیری شدیدی رخداده است و به دنبال واکنش تند مأموران به صورت تیراندازی، گسترش خیزش به درون بند ۸ کشیده شده است. حکومت مدعی است که زندانیان از داخل زندان را به آتش کشیده‌اند، ولی در برخی از ویدئوها دیده می‌شود که نقاطی نورانی در تاریکی شب به اوین اصابت می‌کنند و بلافاصله صدای مهیب انفجار شنیده می‌شود. صدای شلیک گلوله از سمت زندان اوین نیز به گوش می‌رسید.
نیروهای انتظامی و سرکوب با توجه به تجمع مردم در اطراف زندان، بلافاصله کلیه راه‌های منتهی به زندان را بسته و با گاز اشک‌آور سعی در پراکندن مردم کردند. همزمان بنا به گزارش منتشره، به دستور رحیمی فرمانده انتظامی تهران، بخش عمده نيروهای مستقر در کلانتری‌ها برای کمک به نیروهای انتظامی و سپاه به طرف زندان اوین گسیل شدند.
بند ۷ زندان اوین چسبیده به انفرادی‌های قرنطینه بند ۲۴۰ است که بازداشت‌شدگان اعتراضات کنونی در آن نگهداری می‌شوند. مردم با تجمع در مقابل زندان اوین شعار «مرگ بر دیکتاتور» می‌دادند. اتوبان‌های منتهی به زندان مملو از اتوموبیل و راه بندان بود و صدای بوق ممتد اتوموبیل‌ها به گوش می‌رسید.
بر پایه ی آخرین گزارش‌ها از اطراف زندان اوین آتش خاموش شده است، اما راه را بسته‌اند و خبررسانی در کار نیست. تلفن‌های زندان اوین اکنون کاملا قطع شده و امکان تماس از این طریق وجود ندارد. انتظار و بی‌خبری از وضعیت عزیزان زندانی موقعیت بسیار سختی را برای خانواده های زندانیان رقم زده است.
به گفته اسماعیل بخشی فعال کارگری که سال‌ها در زندان‌های حکومت اسیر بوده است، جان زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی در اوین در خطرست این یک هشدار جدی ست. وقتی در زندانی شورش می‌شود دوربین‌ها را خاموش می‌کنند و به وحشیانه ترین حالت ممکن به جان زندانیان می‌افتند!
بر أساس گزارشی که از درون زندان رسیده : « تیراندازی مستقیم شد، حدود ۱۰-۱۵ نفر تیر ساچمه‌ای خوردند.
زندانیان بند ۸ را با شیوه خیلی بدی رئیس بند، سرهنگ محمودی و تعداد افراد دیگر که نمی‌دانم کی بودند، گارد آمد و حمله کردند، با باتون زدند، ۴۰-۵۰ نفر از بچه‌ها را بردند، نمی‌دانیم کجا بردند و از دیشب تا الان صدا کتک‌کاریمی‌شنویم، حکومت نظامی اینجا راه انداخته‌اند، وسایل‌مان را می‌زنند،رفتار خیلی خیلی بدی دارند، معلوم نیست چه بلایی قرار است سر کی بیاید. واقعا نیاز به حمایت همه هست، چون اگر دست‌شان باز بشود همه را تکه پاره می‌کنند، ما نمی‌دانیم چه اتفاقی قرار است بیافتد.
رئیس بند سرهنگ محمودی، دیشب بعد از اینکه دستگیرکردند با باتون به سر بچه‌ها زد، آمد اینجا گفت مادرهایتان را به عزایتان می‌نشانم، روز مرگ تک‌تک شما فرا رسیده، این حرفی بود که آقای محمودی زد. آقای حمید کربلایی اول صبح آمده با لگد همه بچه‌ها را می‌زد. با تفنگ داخل اتاق‌ها آمد و شروع کرد به تهدید کردن. بچه‌ها را ما نمی‌دانیم کجا بردند، واقعا اگر حمایت مردم نباشد هر بلایی ممکن است سر آنها بیاورند.»
از سوی دیگر مرکز رسانه قوه قضاییه اعلام کرد در آتش‌سوزی زندان اوین چهار زندانی بر اثر استنشاق دود درگذشتند همچنین ۷۰ زندانی نجات پیدا کردند و ۶۱ نفر مجروح شدند. در این بیانیه آمده است: «تعداد قابل توجهی از زندانیان نجات پیدا کرده و از صحنه آتش سوزی به نقطه امن منتقل گردیدند و متاسفانه ۴ زندانی نیز فوت شده و تعدادی مجروح شدند. ۵۱ نفر از مجروحان حادثه آتش سوزی در زندان اوین به صورت سرپایی درمان شدند و ۱۰ نفر در بیمارستان بستری هستند.»
اکنون بیش از یک ماه است که جنبش عظیم اعتراضی به حکومت دیکتاتوری مذهبی در سراسر ایران در جریان است. برطبق آمار غیررسمی این جنبش تا کنون ۲۴۰ کشته و هزاران زخمی و بیش از هفت هزار دستگیری و زندانی داشته است. علیرغم شدت سرکوب، تظاهرات ادامه دارد و چنین بر می‌آید که این جنبش را سر باز ایستادن نیست. در چنین شرائطی حکومت ددمنش هر چه بیشتر دست به خشونت زده و از سر استیصال تلاش می‌کند تا با وحشیگری بیشتر، رعب و وحشت ایجاد کرده و مردم معترض را به خانه بفرستد.
ما، سه ائتلاف سیاسی، خواهان آزاد کردن تمامی زندانیان سیاسی هستیم. جان زندانیان سیاسی در خطر است. کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ هم چنان در یاد و حافظه مردم زنده است. باید تمام تلاش‌مانرا به کار گیریم تا بار دیگر این حکومت مستبد و جنایتکار دست به چنان جنایتی نزند.
ما از سازمان حقوق بشر می‌خواهیم که با فشارهای بین‌المللی یک هیات برای بررسی این آتش سوزی و وضعیت زندانیان سیاسی به اوین بفرستند.
تنها با وحدت یک پارچه و اراده‌ای یگانه می‌توان در مقابل این حکومت ددمنش و جنایتکار ایستادگی کرد و ماشین سرکوبش را متوقف کرد. حاکمیت مردم، آزادی و دمکراسی بی رزم مشترک حاصل نمی‌شود.
کنگره ملیت‌های ایران فدرال
شورای دمکراسی خواهان ایران
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
۲۴ مهر ۱۴۰۱ – ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲
Be the first to comment