ارزشمندتر از طلای المپیك!

✍️عبدالقادر برآهویی

همانگونه كه می شد حدس زد؛ پسر دلاور و سخت‌کوش سیستان و بلوچستان ؛ دانیال شه بخش رقابت سخت نابرابر با آلاورز كوبایی را واگذار كرد و پرونده اولین حضورش در المپیك با یك برد ارزشمند و یك باخت در خور افتخار بسته شد.

اما این پایان كار برای دانیال نیست و این جا از اتفاق دقیقا همانجایی بود كه باید گفت؛ این باخت چیزی از ارزش های شیربچه بلوچ كم نمی كند!

حضور دانیال تا همینجا معجزه ای بود كه این جوان برومند و خوش آتیه بلوچ با پشتكار و تلاش سخت خود و مربیانش رقم زد.

حضور دانیال شه بخش به عنوان اولین سیستان و بلوچستانی در آوردگاه المپیك؛ این مهمترین رخداد ورزش جهان، بهانه ای است كه مردم و دولت ایران به ارزش های نهفته در سرزمین مادری دانیال؛ سیستان و بلوچستان بیشتر از گذشته واقف و آگاه شوند!.

دانیال شه بخش نمونه ای در خور توجه از جوانان و نوجوانان بلوچ است. مردمانی كه سرزمین مادری شان به حق دیار استعدادهای پنهان و محرومیت آشكار مشهور شده است. استعدادهایی كه اگر شناسایی شده و پرورش یابند باعث افتخار ایران خواهند شد. امری كه نیازمند سرمایه‌گذاری بیشتر و بیشتر در زمینه های مختلف، اقتصادی، آموزشی و ورزشی استان است.

اما برای مردم محروم استان سیستان و بلوچستان ارزشمندتر از طلای المپیك وجود خود دانیال شه بخش است. برای استانی كه در آن به علت سالها بی توجهی و بی عدالتی، سوختبری رایج ترین شیوه كسب درآمد است و «گازائل كش» ها و «بڈوكی»ها الگو و رسیدن به جایگاه شان انتهای آرزوی هر كودك و نوجوان بلوچ! دانیال شه بخش یك فرصت است برای تغییر این نگرش!

دانیال مشابه هیچكدام از المپین های دیگر ایرانی حاضر در المپیك توكیو نیست. امروز دولت موظف است از این برند و الگو محافظت كند. و زمینه رشد و تعالی بیشتر او را فراهم نماید. دانیال باید مورد حمایت نهادها و سازمان های دولتی و غیردولتی قرار گیرد. آینده شغلی او تامین شده و مورد حمایت مالی قرار گیرد!

در كنار دولت ما مردم بلوچ موظفیم از این سرمایه بزرگ اجتماعی محافظت كنیم. در گام اول؛ فعالین اقتصادی و اجتماعی بلوچ مكانی در خور برای احداث یك باشگاه ورزشی برای دانیال و به نام خود او مهیا كنند. اینگونه ضمن كاستن از دغدغه های مالی، زمینه ای فراهم آید تا دانیال در كنار پرداختن به تمرینات خود و آمادگی برای المپیك آینده، در رشد و پرورش كودكانی كه اكنون او الگوی آنان است، نقش داشته باشد.

بایسته است كه شورای شهر زاهدان هم خیابانی را به نام او نامگذاری كند.

وظیفه دانیال شه بخش در این میان از همه سنگین تر است. او می تواند پا جای پای الگوهای ارزشمندی چون حسین ثوری؛ اولین رئیس فدراسیون بلوچ بگذارد؛ الگوی یك نسل باشد و مسیر حركت كودكان و نوجوانان جامعه ما را تغییر دهد، یا اسیر جنبه های منفی و حاشیه های موقت و گذرای شهرت شود.

دانیال خواسته و یا ناخواسته قهرمان یك ملت است و از این جهت مسئولیت بزرگی بر دوش اوست. در این مسیر استفاده از تجارب پیشكسوت ها می تواند راهگشای او باشد.

در پایان و همانگونه كه اشاره شد؛ همه ما وجود دانیال را مدیون نسلی از جوانان اندیشمند و سخت كوش بلوچ هستیم كه با زحمت بیشتر و امكانات كمتر زمینه ساز شكوفایی او و همدوره ای های او شدند. پیشگام این حركت حسین ثوری است. مردی كه تمام توان و استعداد خودش را به پای بوكس استان گذاشت.

خالصانه ترین سلام ها و درود ها تقدیم حسین ثوری و محمود نهتانی و تمام كسانی كه پایه گذاران این موفقیت بزرگ بودند!