ملت بلوچ در جغرافیای ایران در بسیاری چیزها اول هستند.

این آمار بر اساس گزارش های سازمان های حقوق بشری یا فعالین بلوچ نیست بلکه بر اساس آمار رژیم جمهوری اسلامی ایران است.

بلوچستان در صدر کمترین میزان سرانه آموزشی در جغرافیای ایران است. کودکان بلوچ همیشه در حسرت تحصیل هستند چرا که با مدرسه وجود ندارد یا معلم ندارند یا باید در مدرسه ای کپری تحصیل کنند.

این جَبر تحمیلی از سوی رژیم ایران برای عقب نگاه داشتن ملت بلوچ است تا نتواند به حق و‌حقوق خویش پی ببرد.

ملت بلوچ با میانگین سنی ۵۰ سال، رتبه نخست جوان مرگ شدن در ایران را دارد. این جوان مرگی، به دلیل اعدام های فراقانونی رژیم جمهوری اسلامی ایران و کشتار بی رویه سوختبران بلوچ است. این کشتار و نسل کشی در بلوچستان با سکوت جوامع بین المللی رژیم ایران را گستاخ کرده و هیچ رحمی در کشتار جوانان بلوچ ندارد.

بلوچستان دارای بیشترین میزان بیکاری در جغرافیای ایران است. این امر نتیجه ای جز روی آوردن جوانان بلوچ به سوختبری و روی آوردن کودکان بلوچ به کارهای کاذب نداشته است. کودکانی که به خاطر لقمه ای نان، مجبورند سطل های زباله را زیر و رو کنند.

این آماری که اعلام شد تنها گوشه ای از جفایی است که بر ملت بلوچ روا می شود و رژیم جمهوری اسلامی ایران خود آنرا ارائه کرده است.

در بلوچستان علاوه بر امکانات اولیه شهروندی مانند آب، برق، گاز داشتت هویت نیز آرزوست.
بلوچ در جغرافیای ایران از داشتن هویت که داشتن شناسنامه است محروم است. چه بسیارند بلوچهایی که به دلیل نداشتن شناسنامه از تحصیل بازمانده و از شغل بی بهره شدند.

رژیم جمهوری اسلامی ایران درکنار این ظلم ها با طرح توسعه مکران تصمیم به نابودی ملت بلوچ گرفته است تا با اسکان میلیونها غیر بلوچ، با آمایش جمعیت بلوچ را تبدیل به نامی در کتاب تاریخ بکند.

اکنون وظیفه ما است تا صدای ملت بلوچ را به گوش جهانیان برسانیم و از ظلمهای رژیم جمهوری اسلامی ایران پرده برداریم.