به گزارش رسانک، روز ۳ شهریور ۱۴۰۲، مولوی عبدالرشید شه‌بخش در خطبه‌های نماز جمعه مسجد جامع زابل، با اعتراض شدید نسبت به دستگیری مولوی نقشبندی، خواهان آزادی وی و تمامی علمای در زندان شدند.

مولوی شه بخش در خطبه های نماز جمعه عنوان کرد: “در این هفته مولوی فتحی ‌محمد نقشبندی امام جمعه راسک که از علمای بزرگ و محبوب استان هستند و برای مردم و نظام خدمات بسیاری داشتند با وضعیت زشت و نامناسب دستگیر و بازداشت شدند.”

مسئولین می‌گویند که آزادی بیان داریم اما این نوع بازداشت‌ها با گفتارشان منافات دارد. مسئولین می‌گویند که علما مشکلات مردم را به آن‌ها برسانند و یکی از وظایف علما و ائمه جمعه مطرح نمودن مسائل و مشکلات مردم است. علمای ما جز مطرح نمودن مشکلات و دردهای ملت کار دیگری نکردند؛ برای ما قابل قبول نیست که مولوی نقشبندی و دیگر روحانیون صرفا به خاطر بیان مشکلات مردم دستگیر و بازداشت شوند.”

وی در انتها خطاب به مسئولین عنوان کرد: “از مسئولین امر تقاضا داریم که علمای دربند، مولوی نقشبندی، مولوی کوهی، مولوی عبدالمجید مرادزهی و سایر زندانیان را که به خاطر بیان مشکلات جامعه و ملت دستگیر شدند را آزاد کنند.”