مسئولان رژیم فاشیستی و فرقه‌گرای جمهوری اسلامی ايران از نخستین روزهای استقرار رژیم در بلوچستان به عنوان دارالحرب نگریستند.

حذف فیزیکی، زندان، شکنجه و اعدام مردم بلوچ برای ایجاد رعب و وحشت در دستور کار قرار گرفت، به آموزش توجهی نشد و برای حل معضل بیکاری اقدامی صورت نگرفت. رژیم همواره بر طبل شیعه گستری با هدف تسریع آسمیلاسیون فرهنگی (همانندسازی اجباری) کوبیده و شرایط انتقال و اسکان غیر بومی‌ها را برای برهم زدن بافت جمعیتی در بلوچستان فراهم آورده است.

در شرایطی که به سبب سیاست‌های سرکوبگرایانه‌ی رژیم جامعه‌ی مدنی قدرتمند و پرسشگری در بلوچستان شکل نگرفته بود، افرادی چون یعقوب مهرنهاد قدم در میدان مبارزه‌ی مدنی و خشونت پرهیز نهادند.

یعقوب مهرنهاد برای پیشبرد مبارزه از جان خود مایه گذاشت تا در صباحی دیگر مبارزات مدنی ملت بلوچ با شعار “زن، زندگی، آزادی” که آن هم ثمره‌ی شهادت ژینا نامی بود به منصه‌ی ظهور برسند. گستردگی و فراگیری مبارزات حق طلبانه و برابری خواهانه‌ در سرتاسر کشور مُهر تأییدی است بر روش عقلانی و خشونت پرهیز افرادی چون یعقوب مهرنهاد.

جمهوری اسلامی که با گسترش فرهنگ مطالبه‌گری در میان ملت بلوچ منافع خودش را در خطر ‌دید، در اردیبهشت ماه ۱۳۸۶ اقدام به بازداشت یعقوب مهرنهاد کرد.
پس از یک سال و اندی تحمل شکنجه‌های قرون وسطایی، یعقوب مهر نهاد در زندان زاهدان با هدف ایجاد فضای رعب و وحشت در میان جامعه‌ی مدنی بلوچستان در تاریخ چهارم آگست ۲۰۰۸ اعدام شد.

رژیم جمهوری اسلامی که فکر می‌کرد با اعدام یعقوب مهرنهاد می‌تواند صدای رسا و حق‌طلبانه‌ی مردم بلوچستان را که از حنجره‌ی او بیرون آمده بود خفه کند، نتیجه‌ی عکس آن را تجربه نمود و با فوران مبارزات خشونت پرهیز مردم بلوچ مواجه شد. حال بلوچستان قلب تپنده‌ی انقلاب “زن، زندگی، آزادی” است.

حزب مردم بلوچستان
آگست ۲۰۲۳