رسانک/ امروز دوشنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۰، منزل یک شهروند بلوچ در حالی توسط نیروهای نظامی و سازمان بنیاد مسکن رژیم جمهوری اسلامی ایران تخریب شد که هيچگونه هماهنگی با شهرداری و مسئولان ذيربط نشده بود.
اقداماتی فراقانونی که اینطور بنظر میرسد مافیای زمین خواری و تصرف زمین های مردم بلوچ در مرکز بلوچستان، شهر دُزاپ با پرداخت مبالغ هنگفت به مسئولین و مقامات امنیتی و نظامی در تلاش برای بی خانمان کردن بلوچ ها در بلوچستان میباشد.
از سوی دیگر رفتار غیرانسانی و وحشیانه نیروهای نظامی و ضرب و شتم صاحب خانه نیز می تواند جوانب دیگر این جنایت در حق مردم بلوچ را نمایان بسازد.
این جنایات و عاملان آن تا جایی خود را نفوذ داده اند که در مقابل دوربین شهروند خبرنگار و با کمال پررویی میگویند: “نمی میره، اگر مُرد خودم خونش را میدهم”.
این در حالی است که زن بلوچ با درماندگی کامل میگوید: من گدایی کردم تا تونستم این سرپناه را درست کنم.
اگر جنایات رژیم جمهوری اسلامی ایران در حق ملت بلوچ را به کناری بگذاریم اما نمی توان از سکوت فعالان اجتماعی و حقوق بشری و سیاسی، من جمله نمایندگان بلوچ و روحانیون و برجسته بلوچستان چشم پوشی کرد.
این اقشار چنانچه در مقابل این هتک حرمت ها سکوت کنند در واقع به نوعی همدست این جانیان غیربومی هستند که بدانند مردم روزی حساب این رفتارها را در مقابل چشمان این افراد خواهند آورد.
Be the first to comment