مجمع تشخیص مصلحت مکی در راستای مصلحت نظام

✍️عبدالخالق چرخ انداز

در بزنگاه تاریخی که امروز ایران در حال گذر است، اتفاقات بزرگ و تاریخی در بلوچستان نیز در حال شکل گیری ست که میتواند منشا تاثیرات عمیق و ماندگار در بلوچستان باشد.

در روزهایی که عوام فریبی های اصلاح طلبان دیگر در ایران رنگ باخته است و دیکتاتوری رژیم ، عریان تر از هر زمانی جلوه گر وضعیت سیاسی است بلوچستان نیز در حال پوست اندازی است. پوسته ای که از بدو انقلاب مذهبی ایران بر بدنه جامعه بلوچستان پوشانده شده بود امروز در حال چاک خوردن است. سالهاست که عوام فریبی مذهبی غالب بر افکار جامعه بلوچستان بوده است و همه تصمیمات بلوچستان از فیلتر “مجمع تشخیص مصلحت مکی” در حال گذر بود ولی عریان بودن وضعیت سیاسی امروز بسیاری از مسائل را برای مردم نمایان کرده است و یکی از مهمترین آنها ، تضاد سود و زیان بلوچستان با حاکمان مذهبی بلوچستان است که سالها با شعارهای عوام فریبانه پلکان قدرت را طی نموده اند و اکنون چون بیت رهبری نیازی به نمایش های دروغین نمی‌بینند و بدون نگرانی از عواقب تصمیماتشان ، مصلحت خویش را بر منفعت بلوچستان ترجیح داده اند و در روزهایی که مناطق کمتر ستمدیده ایران از خشم ظلم و جفاهایی که در حقشان میشود در حال فوران هستند ، این مصلحت طلبان سودجو همچنان در تلاشند که یوغ اسارت را بر گردن بلوچستان محکم تر کنند تا بتوانند زمانی طولانی تر بر مسند قدرت باقی بمانند ولی شاید با این تفاوت که امروز دیگر حنایشان برای جمع کثیری از جامعه رنگ باخته و جامعه مدنی بلوچستان دوباره در حال شکل گرفتن است.

جامعه ای که سالها عامدانه از طرف رژیم و مذهبیون در حال سرکوب شدن بود تا روحانیت بی رقیب بتواند در بلوچستان همراه رژیم ، مصلحت نظام را به پیش ببرد ، جامعه ای که دیگر تکرار های خاتمی و سفارشات مذهبیون فریبشان نمیدهد و در تلاشند تا جامعه بلوچستان را با جامعه آگاه و معترض ایران همراه کنند تا فردایی بهتر و آباد برای ایران و بلوچستان رقم بزنند و البته هنوز هستند مریدانی که خود، فاقد قدرت تصمیم گیری حتی در مسائل خصوصی خود میباشند و همچنان گوش به فرمان و تابع مرشدانشان هستند و یا تحصیل کردگانی که برای حکم خدمت در ستاد قاتلان صدرا نارویی ها سر و گردن می‌شکنند تا در فردای انتخابات با رذالت به نان و نوایی برسند.

اما آنچه که مسلم است آن هست که بلوچستان نیاز دارد تا ردای کهنه اسارت فکری را از تن بدر کند و چون انسانهایی آزاده برای فردای خود اندیشه کند و تصمیم بگیرد.