فقر تحمیلی بر بلوچستان و سوء استفاده از این فقر در مواقع لازم

رسانک/ سیاست رژیم جمهوری اسلامی ایران در طول عمر ۴۲ ساله خود همواره با از بین بردن فرصتهای شغلی، غارت منابع، تصرف زمینهای مردم و در نهایت ایجاد فقر در بلوچستان همراه بوده که این امر بدنبال هجوم مردم به شهرهایی نظیر چهبار، دزاپ و پهره برای جستجوی لقمه ای نان، باعث ایجاد پدیده ای بنام حاشیه نشینی شده است، بطوریکه مردم بلوچ در مناطق حاشیه شهر چهبار از قبیل کمب، مراد آباد، عثمان آباد، میر آباد و … بدون کوچکترین امکاناتی از قبیل برق، آب و بهداشت در خانه های کپری مجبور به ساکن شده اند که البته همواره با صدور احکام قضایی جهت تخلیه این مناطق ماموران رژیم اقدام به ضرب و شتم ساکنین و تخریب کپرهای آنها نموده اند.

فقط در مواقع شوهای تبلیغاتی انتخابات، چشم های مسئولین پر از اشک تمساح شده و با فریب ساکنین این مناطق وعده هایی در جهت رفع مشکلات آنها از زبان روباهی خویش جاری می‌کنند تا بتوانند از رای این مردم، برای غارت بیشتر بلوچستان استفاده کنند.

اکنون و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، مسئول ستاد تبلیغاتی ابراهیم رئیسی به جمع ساکنین مناطق حاشیه چهبار رفته و وعده رفع مشکلات آنها پس از ریاست جمهوری آقای ابراهیم رئیسی را میدهد که این اقدام یک سوال اساسی در ذهن این مردم ایجاد نموده است؛

• آیا ابراهیم رئیسی قبلا در این رژیم در مقامی نبوده که بتواند مشکلات این مردم را ببیند و در جهت رفع آنها بکوشد؟

و اما جواب؛ آقای ابراهیم رئیسی سالها در مقام هایی نظیر بازرسی کل کشور و معاونت قوه قضائیه بوده و در حال حاضر هم از سال ۱۳۹۷ در مقام رئیس قوه قضائیه است، با توجه به مسئولیتهایی که ایشان داشته و دارند بطور مستقیم میتوانست در جهت رفع مشکلات این مناطق اقدام نماید ولی برخلاف آن، بلکه با صدور احکام قضایی توسط قضات گمارده ایشان، بارها کپرهای این مردم توسط مامورین رژیم، تخریب شده و هرگونه حقوق اولیه از آنها دریغ شده است.

حرف آخر؛ شخصی که در زمان تصدی خویش در مقام ریاست قوه قضائیه، دستور تخریب منازل و کپرهای مردم بلوچ را صادر نموده است اگر به مقام قوه مجریه برسد هم هیچ چیزی بهبود نخواهد یافت بلکه اقدامات پیشین را در جهت تصرف زمین های این مردم بمنظور ایجاد شهرکهایی برای استقرار پنج تا ده میلیون نفر غیر بومی در راستای طرح تصرف سواحل مکران پیش خواهد برد و این سیاست مربوط به یک شخص ( بعنوان مثال، رئیسی، روحانی و … ) نیست بلکه سیاست کلی رژیم جمهوری اسلامی برای به اقلیت کشاندن ملت بلوچ در سرزمین مادریشان بوده، پس بهترین راه اعلام اعتراض به این سیاستهای کلی رژیم از طریق تحریم انتخابات می باشد.