بیانیہ جمعی از کنشگران بلوچ، در محکومیت حادثہ مرز شستون (سراوان)

“کشتن سوخت بران محکوم و توجیہ ناپذیر است. 

حادثه روز دوشنبه ۴ اسفند ماه ۹۹ در نوار مرزی در منطقه بمپشتِ شھرستان سراوان برای مردم بلوچستان دردآور بود.

تیراندازی به سمت ِ جمعیت سوخت کش و کشتن کسانی که برای گذران زندگی به دشوار ترین کارها روی می آورند کاری غیرموجه وغیرقانونی بود .

 این استان متاسفانه پس از چهل و دو سال همچنان ، محروم ترین شاخص های توسعه و پیشرفت را دارد ، مجالی برای مردمش نمانده که برای تامین اندک معیشت روزانه خود به سخت ترین و در عین حال ، به خطرناک ترین کار ها تن در دهند زیرا در فرصت های شغلی  و برخورداری حاکمیتی ، همچنان در تبعیض بسر می برند و از محرمان نظام و انقلاب به حساب نمی آیند . 

برای این مردم؛ فراهم شدن زمینه اشتغال هیچگاه بطور جدی مورد توجه حاکمان نبوده است به همین دلیل نان آوری برای این مردم تا آنجا دشوار بوده که، با مرگ هم، رقابت می کنند.

 استان سیستان و بلوچستان به لحاظ جغرافیایی ، طولانی ترین مرزهای خاکی و آبی ایران ؛ با کشور های هم جوار را دارد . و اگر در یک چهار چوب  اقتصادی سنجیده،  سامان می یافت همین امر به ذات خود بزرگترین اتکای اقتصادیِ  نه تنها مردمان  این خطه، بلکه تبادل تجاری بین المللی کشور هم محسوب می شد.

 اما مرز در قاموس خاطره ی مردم این سرزمین با همه اشتراکات و مناسبات قومی و فامیلی که هنوز دو نسل از جدایی آنها نمی گذرد، یکی از کابوس های وحشتناک خانواده هایی شده است که نان شان به مبادلات مرزی وابسته است . 

 استان سیستان بلوچستان با برخورداری از  این همه وسعت مرزهای زمینی و دریایی  با همسایگان خود ،  اگر از این نوار مرزی نانی بر سر سفره خانواده آورده  است در کنار آن بدترین اتفاقات هم از همین خط مرزی نصیب خانواده هایی شده است که به جای نان ِ سر سفره ، نعش عزیزانشان را دریافت کردند و غم از دست دادن نان آوران ،  زندگی آنها را به جهنمی از رنج و اندوه بدل کرده است .

 این روال متاسفانه هم چنان تداوم داشته  و این مردم  ناچارا و قهرا با آن زیسته اند اما کشتار دسته جمعی و آتش گشودن بر انبوه جمعیت نشان داد که برای مسئولین جان شهروندان چه بی مقدار است و بدتر آنکه دروغ گویی و خلاف حقیقت  گویی مسئولین به جای پذیرش اشتباه خود ، بار گران تهمت و افترا را، بر  اندوه  قربانیان می افزاید .

در این شرایط کرونایی و در تنگنای اقتصادی چه بسا می بایست امکاناتی مضاعف برای مردم در گذران امور فراهم می کردند اما آتش گشودن به صرف سوخت کشی و نان آوری ستمی تحمل ناپذیر است .۔۔

لذا از مسئولین امر درخواست داریم با حضور نمایندگان مردم سوختبر ، تحقیقات  مستقل و باور پذیری از چگونگی وقوع حادثہ، کشتار سوخت کشان و ھمچنین از عناصر مسئول و  تصمیم گیرنده بعمل آورده  و برابر با قانون، با خاطیان برخورد گردد، باشد تا با مجازات این عوامل ،از تکرار چنین فجایع تنفر بر انگیزی که به واقع ، امنیت ملی را تهدید می کنند ،  جلوگیری شود. 

جمعی از کنشگران  بلوچ

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*