رسانک/ بلوچستان و سیستان پایینترین شاخص دسترسی به شبکه آب میان ۳۱ استان ایران را دارد و بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی وزارت نیرو ۲۰۰ هزار نفر در این استان به صورت سقایی آبرسانی میشوند و ۳۰۰ هزار نفر هم شبکه آب ندارند.
کمترین حق هر انسان دسترسی به آب آشامیدنی است. در بسیاری از روستاهای استان بلوچستان و سیستان تأمین آب شرب به روش سنتی و غیربهداشتی صورت میگیرد و این از نظر بهداشت و سلامت عمومی غیرقابل قبول است.
این در حالی است که همه نهادها و ارگانها و سازمانهای دولتی در ایران برای انتقال آب دریای بلوچستان به مرکز ایران تجمیع می شوند اما بسیاری از مردم منطقه مجاور با دریای بلوچستان همچنان از آب سالم بیبهره هستند.
بلوچستان و سیستان اکنون در یک شرایط خشک و بیآبی بهسر میبرد طوری که تالاب هامون وضعیتی نگرانکننده دارد و اصلاً از روی نقشه جغرافیایی حذف شده یا در شرف حذف است و از طرفی هم مهاجرت از منطقه شمال بلوچستان طی چندسال اخیر بهدلیل همین خشکسالیها شدت گرفته است.
یک کارشناس در این باره میگوید: با وجود این شرایط بهزودی شما شاهد خشک شدن کامل سفرههای آب زیرزمینی در این استان خواهید بود، این وضعیت بسیار نگرانکننده است و از طرفی نشست زمین یا همان فرونشست زمین در کل ایران ۱۴۰ برابر میانگین و استاندارد جهانی است که این فرونشست زمین متأسفانه بلوچستان و سیستان را هم گرفتار کرده است و متأسفانه با وجود اینکه ما کاهش ۲۰ تا ۳۵ درصدی بارشها را در ایران شاهد هستیم، بلوچستان و سیستان به دلیل وجود یک مدیریت سیاسی و امنیتی نتوانسته است این بحران خشکسالی را پشتسر بگذارد.
Be the first to comment