به گزارش رسانک، امروز سه‌شنبه ٧ فروردین ماه ۱۴۰۳، مجروحین و خانواده های شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش با مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی، امام جمعه زاهدان در مسجد مکی این شهر دیدار و ضیافت افطاری را با وی صرف کردند.

در این دیدار مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی در ابتدای سخنان خود ضمن عرض سلام و ابراز احترام خدمت شهدای جمعه های خونین زاهدان و خاش گفت: در آن جمعه که این جنایت رخ داد، خداوند این افراد را از بین شصت تا هفتاد هزار نفر که برای نماز حضور پیدا می‌کنند، برای شهادت انتخاب کرده بود و خداوند خواسته بود به آنها شرف و مقام شهادت که از بالاترین مقام ها است، بدهد.

وی ادامه داد که در آن روز نه کسی خبر داشت که قرار است چه اتفاقی بیفتد و نه کسی گمان می‌کرد که چنین ظلمی در شُرف وقوع است. هیچ کسی حتی فکر هم نمی‌کرد که هموطن خود ما، کسی که از بیت المال و خود ما (مردم) حقوق می‌گیرد چنین کاری را انجام دهد. چه کسی به او دستور داده که این کار را انجام دهد؟ هیچ کس اینچنین تصوری نداشت.

مولوی عبدالحمید افزود: این افراد مظلومانه شهید شدند، آنها هیچ جرمی مرتکب نشده بودند و برای ادای نماز فرض آمده بودند. کشته شدن این افراد مصداق واقعی “فی سبیل الله” بود.

مولوی عبدالحمید با اشاره به شهادت امام حسین در صحرای کربلا به مقام و منزلت کشته شدگان اشاره کرد و گفت که این شهدا متضرر نشدند، بلکه آنان که دستشان به خون ناحق آلوده شد. آنهایی متضرر شدند که با قلم و زبان دستور به چنین جنایتی دادند، متضرر شدند.

وی خطاب به خانواده‌های شهدا گفت که صبر شما باعث شد که همه مردم ایران با شما همدردی کنند و همچنان همدردی می‌کنند. مهمترین مسئله ای که روشن شده خصوصاً برای کرکز کشور این است که این انسان ها به ناحق کشته شده‌اند و بیگناه بوده‌اند. خیلی ها خواستند این جریان را به انحراف بکشند و این جنایت را به تجزیه طلبان و گروهک ها نسبت دادند ولی برعکس آن ثابت شد.

امام جمعه زاهدان عنوان کرد که پرونده قضایی در جریان است و انتظار داریم که صحبت های مجروحین و خانواده‌های شهدا در صدور رای نهایی در نظر گرفته شود. در بین شهدا طفل، کودک، جوان و افراد مسن از زن و مرد وجود دارد که بسیاری از آنان متاهل و سرپرست خانوار بودند. اکنون ده‌ها خانواده بدون سرپرست شده‌اند و صدها نفر داغدار شدند. بسیاری از مجروحان، معلول شده‌اند و در بین آنها افرادی هستند که قطع نخاع شده‌اند. بیست و پنج نفر کور شدند.

مولوی عبدالحمید گفت: حرفی که میزنم شاید به مذاق خیلی ها خوش نیاید ولی خدا را شکر می‌کنیم که ما مظلوم شدیم ولی ظالم نشدیم. اگر ما صد نفر یا بیشتر می‌کشتیم، ما ظالم می‌شدیم و برای ظالم نفرین می‌آید

وی ادامه داد: ما خدا را شاکریم که مظلوم شدیم ولی ذلیل نیستیم زیرا که ما حق خود را مطالبه کردیم و اکنون با سربلندی زندگی می‌کنیم و مردم ما سرافکنده نیستند. مظلوم سربلند است و با عزت زندگی می‌کند آنطور که همه مردم ایران برای خانواده‌های شهدا احترام قائل هستند.