به گزارش رسانک، بارش‌های سنگین باران و بدنبال آن طغیان رودخانه ها و جاری شدن سیل در اواخر هفته اول اسفند ماه ۱۴۰۲ در بلوچستان باعث آلودگی شدید آب مصرفی در بسیاری از مناطق استان شده، به طوری که مردم مجبور به استفاده از آب آلوده‌ ای هستند که با فاضلاب آمیخته شده است.

این وضعیت منجر به افزایش قابل توجه بیماری‌های پوستی، عفونت‌های گوارشی در بین کودکان و بزرگسالان و همچنین شیوع وسیع عفونت‌های زنان شده است. با این حال، تا به امروز هیچ اقدام امدادی خاصی در این زمینه انجام نشده است.

در سایه عدم رسیدگی مناسب به شرایط ساکنین مناطق سیل زده در بلوچستان توسط مسئولان و ادارات حکومتی، با گذشت چندین هفته از وقوع این رویداد طبیعی، افراد سیل زده کماکان با عوارضی همچون ابتلا به بیماری های مختلف ناشی از استفاده از آب آلوده مواجه هستند.

عدم بهبود بخشی به تاسیسات آبی آسیب دیده و تداوم استفاده از آب آلوده توسط سیل زدگان، نه تنها به بروز بیماری‌های پوستی در میان کودکان و بزرگسالان منجر شده، بلکه شیوع بیماری‌ های عفونی و قارچی در بین زنان را نیز به دنبال است، امری که در بین ساکنین مناطق سیل‌ زده سیستان و بلوچستان به یک معضل جدی تبدیل شده است.

در همین راستا، متخصصین زنان و فعالین اجتماعی معتقدند که “در چنین شرایطی، امدادرسانی ویژه‌ای شامل توزیع نوار بهداشتی، لباس زیر بهداشتی و داروهای ضد قارچ برای کمک به زنان و کودکان آسیب‌دیده ضروری است. با این حال، گزارش‌ها حاکی از کمبود چشمگیر این نوع کمک‌ها در منطقه است.”

با توجه به وضعیت اضطراری بهداشتی در این مناطق، اهمیت فوریت‌های بهداشتی و درمانی برای جلوگیری از بروز بیماری‌ های وخیم‌تر و تامین آب سالم برای مصارف روزمره مردم، بیش از پیش احساس می‌شود. این وضعیت نیازمند توجه و اقدام فوری مقامات مسئول و سازمان‌های امدادی است تا از پیامدهای بیشتر این فاجعه بر سلامت عمومی جلوگیری شود.