به گزارش رسانک، روز گذشته ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۲، شماری از شهروندان در شهر چهبار (چابهار) پس از آزادی “نظام الدین حوت” و “منصور حوت” از زندان مرکزی زاهدان، از آنها استقبال کردند.

منصور هوت متولد ١٨ دی ماه ١٣٧۴، فرزند کمال خان، شاعر و ادیب بزرگ بلوچستان و نظام‌ الدین هوت متولد سال ١٣٨١ فرزند لال‌ محمد، هر دو اهل چابهار هستند که در تاریخ ۶ مهر ماه ١۴٠١، پس از یورش نیروهای امنیتی به منازلشان در چابهار بازداشت شدند.

منصور و نظام الدین که با یکدیگر قرابت فامیلی نیز دارند در تاریخ ١٢ مهر از بازداشتگاه نیروهای امنیتی به زندان چابهار منتقل و سپس در تاریخ ٢٣ مهر از زندان چابهار به بازداشتگاه اطلاعات در زاهدان منتقل و تحت شکنجه‌های جسمی شدید با روش تخت معجزه جهت اعترافات اجباری قرار گرفته‌اند، به حدی که نامبردگان دفع خون به جای ادرار داشته اند.

منصور و نظام‌ الدین در آذر ماه پس از حدود دو ماه ضرب‌ و جرح، شکنجه و عدم تماس و یا ملاقات با خانواده به زندان زاهدان منتقل شده و برای اولین بار توانسته‌اند با خانواده‌های خود بصورت تلفنی ارتباط برقرار کنند.

پس از آنکه دادگاه بدوی زاهدان در تاریخ ١٨ دی ماه ١۴٠١، حکم اعدام این شهروندان را به اتهامات محاربه و افساد فی الارض صادر کرد با اعتراض منصور و نظام‌الدین، پرونده آنها به دیوان عالی ارسال شد و روز یکشنبه ٧ اسفند ماه ١۴٠١، حکم اعدام این دو شهروند بلوچ توسط دادگاه دیوان عالی کشور نقض شد.