پرچا؟

رسانک/ پرچا بلۆچانی نۆگلگێن ورنا په چُنڈے نانئے درگێجگئے هاترا کُشگ و گارکنگَ ببنت؟

اے کجام دنیائے کانود و رهبند اِنت که هرکس نان لوٹیت بایدکشگ ببیت؟ آ هم وتی پت و پیرۆکی ڈیه و سرزمینئے سرا؟

 اے بژن اِنت و اندوه اے درد انت و ارمان، یکے جست کرت هم نکنت بارێن اے بزگێن ورناهانی گناه و مئیارِش چے بوتگ که سێنگئے تیرانی آماچَ بوتگ. 

مرۆچی اے ورناهانی جاگها یک لگۆر و کاسگ چٹێن یا هما  هکومتئے سپاهیگے، یک بلۆچێئے دستا کشگَ بوتێن گڑا تئو به چارت اێن هرنێمگا جار پرێنگ و اِهلان اَت جاک و سلواتَ اَت که یک مزن نام اێن مردے شهیدَ بوتگ چینچک بے گناه و بے مئیارێن مردمَ گرگَ و بندیگ کنگَ بوتگ اَت. گوَشئے زانان دَلار و سپاهیگانی هۆن چه اشانی هونا سُهرتر اِنت.

کجا اِنت مرۆچی هما هکومتئے داشتگێن مردم، پرچا هامۆش اَنت پرچا یکے نپسَ نکشنت بله من دل جزمان اے زلم و زۆرانسری انچُش که په پێسریگێن زالِم زۆرانسران پادار نبوتگ اِشان هم پادار نبیت. 

اگن مئے دستَ کوتاه اِنت یکے آ برزا هست اِنت اشانی کودک و تپلانی پریات و زاریان اِشکنت اِشیا شر بزانێت انچُش که شما مرۆچی اے ورناهانی سێنگ تیرانی آماچَ کرتنت کسانێن چُکّ چۆره و جنێن جنۆزام کرتگ اَنت. باندا شما هم همے مُسیبتئے گرپتار بئێت.