این دانش آموز بلوچ اهل یکی از روستاهای بم‌پشت از توابع شهرستان شستون در بلوچستان است. مدرسه شبانه‌روزی او در شستون بعلت کرونا تعطیل شده و در روستا دسترسی به اینترنت ندارند. او در کوههای اطراف روستا گشته و نقطه‌ی اتصال به اینترنت را پیدا کرده و برای خود در همان محل سرپناه درست کرده و روزها در آنجا درس میخواند.
این عکس در من علاوه بر حس دائمی محرومیت و ستمدیده بودن، بیگانه و غیر خودی در خانه خود تلقی شدن از طرف حکومت های مرکزگرا ، باعث ایجاد امید و انگیزه برای مبارزه و دست یافتن به حقوق ستانده شده از ملت بلوچ نیز شده است.
شوق و تلاش امیرحسین برای کسب علم و ساختن آینده و تسلیم تبعیض ها و محرومیت ها نشدن موجب شعف و شادمانی من شد تا این احساس با شما به اشتراک بگذارم.
من به نسل های آینده بلوچستان اعتماد دارم و امیدوارم روزی برسد که امیرحسین و دیگر دانش آموزان بلوچ با طی کردن پله های علم و دانش و موفقیت این امکان را داشته باشند که وزیر ارتباطات سرزمین خود بشوند و با محرومیت های تحمیل شده یک قرن اخیر در بلوچستان مبارزه کنند.
Be the first to comment