چرا مهاجرت به سواحل بلوچستان ؟

رسانک/ بیشتر شهرهاى بزرگ و مهم دنيا یا در كنار سواحل قرار دارند و يا رودخانه بزرگ و پر آبى از كنار و وسط آنها رد مى شود.

مركز ايران و مناطقی که مردم فارس ساکن هستند، كويرى و خشك است. نه درياىی وجود و نه رودخانه پر آب، اين يعنى امكان رشد اقتصادى و زندگى در آينده بسیار مشکل است.

ظرفيت جمعیتی شهرهایی مانند يزد، كرمان و أصفهان و… تقریبا تكميل شده و یا در حال تکمیل شدن است. توليدات و كارخانجات صنعتى احتياج به آب دارند، در كویر، آب وجود ندارد يعنى امكان رشد و پيشرفت بصورت محدود وجود دارد و چه بسا در آینده حتى امكان زندگى با جمعيت بالا هم ممکن نباشد.

بر همين اساس رژیم جمهوری اسلامی ايران اکنون به فكر مهاجرت دادن جمعيت مركز ايران (فارس ها) به سواحل بلوچستان افتاده و در حال تصرف زمينهاى مردم بلوچ و به حاشيه راندن آنها مى باشد تا زمينه را برای حضور جمعيت ميليونی مركز در این سواحل را مهیا کند و با این برنامه هم مردم فارس ساحل نشين باشند و هم هویت ملت بلوچ را نابود کنند.

اين طرح رژیم برابر با از بين بردن هویت و فرهنگ مردم بلوچ در تمام زمينه ها است. بر همين اساس، رژیم طرحها و پروژه های مختلفى همچون تقسيم هرچه بیشتر بلوچستان و شهرک سازی در سواحل بلوچستان را گزینه های اصلی خود جهت مهاجرت دادن این افراد تلقی میکند.

از سوی دیگر وضعيت تحريم ها و فشار اقتصادى که بر روی رژیم است اين پروژه را كند كرده و بر همين اساس جمهوری اسلامی وارد قرارداد ننگينى با چين شده تا به انتقال سریعتر مردم مركز به كنار دريا را مهیا کند و ملت بلوچ را در سرزمين خود به اقليت ناچيزى تبديل بكند.

بر اين اساس در مرحله اول ارتيشيان و نيروهاى نظامى را منتقل مى كند، تا بتواند مردم بلوچ را سركوب و بطور کامل منزوی کرده و سپس امنيت را براى غير بلوچها و تازه واردان به سواحل فراهم بكنند.

بنابراین وجود اين رژيم از همه بيشتر به ضرر مردم بلوچ هست، اگر عمر اين رژيم تداوم پيدا بكند مردم بلوچستان تمام دست آوردهای خود را از دست خواهند.
مردم بلوچ احتياج به همكارى تنگاتنگ با تمام مردمان ايران دارند تا زوتر اين رژيم سرنگون شود.