رسانک/ روز یکشنبه ١۴ آبان ماه ۱۴۰۲، خبرگزاری عصر هامون وابسته به سپاه پاسداران و از رسانه‌های تندرو و دروغ پراکن استان بلوچستان و سیستان، مولوی عبدالحمید را «تریبون دار پرحاشیه» خطاب کرده و وی را متهم به ایجاد اختلاف کرد.

این نخستین بار نیست که رسانه های رژیم جمهوری اسلامی ایران سعی در تخریب مولوی عبدالحمید دارند و اتهاماتی را بر علیه وی عنوان می کنند.
اما واقعا جمهوری اسلامی از این نشر اکاذیب به دنبال چیست؟!

اگرپروژه علی خامنه ای مبنی بر «بازداشتش نکنید اما بی آبرویش کنید» را کنار بگذاریم، با مطالعه تاریخ به واقعیتی در شوروی کمونیست می رسیم که با همین پروسه سعی در عوام‌فریبی و بدنامی مخالفینش داشت اما از زمان به لحاظ تاریخی چندین دهه گذشته و پیشرفت تکنولوژی صدها سال تفاوت را با آن زمان ایجاد کرده است.

رژیم جمهوری اسلامی ایران فراموش کرده که مردم در عصر حاضر با یک کلیک از اخبار روز دنیا آگاه می شوند و قدرت تمایز خوب را از بد و راست را از دروغ دارند.

نکته دیگری که حاکمیت از آن غافل است این است که محبوبیت مولوی عبدالحمید از دولت و حکومت نیست که اکنون بتواند آنرا پس بگیرد. این محبوبیت برخلاف تصور رژیم جمهوری اسلامی و برخی دیگر، محبوبیتی مذهبی نیز نیست؛ چرا که مولوی عبدالحمید نه تنها در قلب مردم بلوچستان بلکه در قلب تمام مردم تحت جفا در ایران جایگاه خاصی دارد. چرا که فرای مسائل مذهبی به همه مسائل فکر می کند و به فکر تمام افرادی است که در ایران تحت ستم‌ هستند.