به گزارش رسانک، روز جمعه ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۴، هیئتی از مقامات دولتی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی پاکستان با حضور در زندان «هدا» در شهر کویته، با «مهرنگ بلوچ» فعال سیاسی و دبیر سازمان «بلوچ یکجهتی» دیدار کرده و از او خواسته‌اند که اگر اعتراضات این سازمان در بلوچستان متوقف شوند او و همه همراهانشان آزاد خواهند شد ولی دکتر مهرنگ به آنها پاسخ منفی داده است.
بر اساس این گزارش، آنها به‌عنوان شرط آزادی سایر اعضای بازداشت‌شده سازمان، توقف کامل فعالیت‌های اعتراضی را مطرح کرده‌اند اما مهرنگ بلوچ با قاطعیت این خواسته‌ها را رد کرده و بر ادامه مبارزه برای حقوق ملت بلوچ تأکید کرده است.
بر اساس گفته‌های «نادیه بلوچ» خواهر مهرنگ بلوچ، این هیئت از او خواسته است که نه‌تنها از برگزاری اعتراضات سازمان «بلوچ یکجهتی» جلوگیری کند، بلکه مسیرهای بسته‌شده توسط معترضان باز شود و اعتراضات در رابطه با ناپدیدسازی قهری فعالان بلوچ نیز به پایان برسد. مهرنگ بلوچ در پاسخ به این درخواست‌ها گفته است که حاضر است سال‌ها در زندان باقی بماند اما از پیگیری حقوق مردم بلوچ دست نخواهد کشید.
اصرار نهادهای امنیتی بر خاموش‌سازی اعتراضات و در مقابل، پافشاری مهرنگ بلوچ بر حقوق ملت بلوچ، بار دیگر نشان می‌دهد که صدای مطالبات مردم بلوچستان علی‌رغم سرکوب و فشار همچنان پابرجاست. موضع‌گیری صریح این فعال بلوچ در برابر معامله آزادی با سکوت، بازتابی از اراده‌ای جمعی برای پایان‌دادن به سیاست‌های سرکوبگرانه در بلوچستان است.
Be the first to comment