رسانک/ روز جمعه ١٣ آبان ماه ۱۴۰۱ مولوی عبدالحمید از تبعیض‌ها علیه زنان انتقاد کرد و گفت: پس از انقلاب «یکی از تبعیض‌های بزرگی که پدید آمد، در رابطه با زنان بود. زنان در کشور مورد تبعیض قرار گرفته‌اند. من این‌ها را می‌گویم تا همه بدانند که مشکل کجاست. پزشک تا متوجه بیماری نشود، هیچ کاری نمی‌تواند بکند. ملل، مذاهب و اقلیت‌ها بیشتر مورد تبعیض قرار گرفته‌اند. همیشه علیه این تبعیض‌ها فریاد زده شده و گفته شده که تبعیض در اسلام و قانون اساسی کشور، جایی ندارد.»

امام جمعه دزاپ تصریح کرد: «امروز بیشترین اعتراضات از سوی زنان است که مورد تبعیض قرار گرفته‌اند. زنان به دانشگاه می‌روند، تحصیل می‌کنند و بسیاری از آن‌ها از مردان ماهرتر هستند و استعداد بالاتری دارند. این زنان شایستگی و لیاقت دارند و باید به‌کار گرفته شوند. به‌کارگیری زنان و اقوام و مذاهب در هیئت دولت شما را خوشنام می‌کند و به نفع حاکمیت و نظام است.»

وی افزود: «حالا که این زنان فریاد می‌زنند، نتیجه تبعیض و نابرابری نسبت به آن‌هاست. زنان بی‌مهری دیده‌اند. چرا زنان روسری‌هایشان را می‌سوزانند؛ درحالی‌که پوشیدن روسری یک فرهنگ ایرانی و اسلامی است؟ چه کسی این زنان را به خشم درآورده است؟ این زنان چه بی‌مهری و ظلمی دیده‌اند که روسری‌هایشان را پاره می‌کنند و آتش می‌زنند؟ این پرسش‌ها را باید از خودمان بپرسیم.»

مولوی عبدالحمید علت دین‌گریزی جامعه ایرانی را نیز عملکرد مسئولان دانست و گفت: «متأسفانه دین‌گریزی در ایران زیاده شده است و عده زیادی از دین تنفر پیدا کرده‌اند. زنان به حجاب تنفر پیدا کرده‌اند و این هم از عملکرد ماست. اگر این عملکرد نبود، این تنفر پیدا نمی‌شد. نگذارید این نفرت و بغض نسبت به دین بیشتر شود. تدبیر کنید. تا به حال از ایرانیان نظرخواهی نکرده‌اید؛ حالا بپرسید و مشورت کنید. ما جز خیر کشور و خیر ملت خواسته دیگری نداریم.»