قصه ی تلخ قربانیان جاده های مرگ بلوچستان!

✍️بشار زین الدینی

روزانه قصه ی تلخ و غم انگیز جوان های بلوچی را میشنویم که جدا از تمام مشکلات موجود در بلوچستان، قربانی بی کفایتی مسئولین شده و کشته میشوند!

در روزهای گذشته شاهد وقایع تلخِ کشته و مجروح شدن چندین شهروند بلوچ در جاده‌های بلوچستان بودم که وقتی به تصویرشان نگاه میکنم با خود میگویم چرا باید این جوانان به جای ادامه تحصیل و کار در حرفه ی خود به شغل هایی همچون سوختبری روی بیاورند و کشته شوند؟

چرا بلوچستان با چنین موقعیتِ استراتژیک و دارای قابلیت خودکفایی بسیار در منطقه، بایستی جوانانش بخاطر تکه نانی مجبور به سوختبری باشند و از امکانات اولیه محروم؟

این تنها سوختبران نیستند که قربانی جاده های مرگ بلوچستان میشوند صدها شهروند بلوچ دیگر بخاطر نبود زیرساخت های مواصلاتی و ایمن کشته و یا زخمی میشوند.

با ثروت های موجود در بلوچستان میتوان تمام فقر و فلاکت را از این استان ریشه کن کرد و همچنین جاده های با کیفیت بسیار بالا برای شهروندان بلوچ ساخت، اما متاسفانه اکثر مسئولین در بلوچستان افرادی تندرو، افراطی و غیربومی هستند که به خون ملت بلوچ تشنه اند. زیرا سالیان درازیست که جاده های بلوچستان قربانی می گیرند، اما مسئولان مربوطه تاکنون هیچگونه واکنشی در رابطه با این مسایل نشان نداده اند، زیرا همانطور که انتظار می‌رود اکثر مسئولین مربوطه غیربومی بوده و یقینا دلسوز ملت بلوچ نیستند.

راهکار چیست؟

مبارزه مسالمت‌آمیز و مدنی می تواند ملت بلوچ را از این همه مشکلات و معضلات رهایی دهد. مبارزه ای که برای احقاق حقوق نداده شده باشد و در راستای بازپس گیری سرزمین مادری.