رسانک/ زهرا بلوچزهی دختری هنرمند و خوش ذوق فرزند جان محمد از روستای نسفران از توابع شهرستان گِه میباشد.
سرنوشت زهرا شاید کمی تلخ باشد ولی او با پشتکار و زحمت فراوان، اکنون توانسته در دل بسیاری از مردم بلوچستان جایی پیدا کند. جان محمد پدر زهرا از تحصیل کردگان بلوچ و معلم ریاضیات بود که در گِه تدریس می کرد.
جان محمد خود در مرکز بلوچستان، شهر دزاپ تحصیل کرده بود و علاقه زیادی به ورزشهای رزمی از جمله کاراته داشت. او در این ورزش همچنین دارای کمربند نیز بود که پس از مدتی به کشور قطر رفت.
در تابستان سال ۱۳۷۶ خانواده زهرا که او را برای درمان کم شنوایی به مشهد برده بودند در راه برگشت دچار حادثه ای تلخ شده و پدر، مادر و دو برادر زهرا در تصادف با خودروی وانت جان خود را از دست دادند.
در این حادثه زهرا به همراه برادرش جواد جان سالم بدر بردند و اکنون با خواهر کوچک خود، نگار که در آن سفر همراه نبود، زندگی می کنند.
این حادثه شاید نکته عطفی برای زهرا بود تا کم کم به هنر روی بیاورد. او توانست در ظرف چند سال آثار هنری ارزشمندی خلق کند اما کم لطفی و عدم حمایت مسئولان شهری و کشوری باعث شد که چندی پیش در اعتراض به این بی مهری و کم توجهی مسئولان و سیستم اداری نسبت به هنرمندان بلوچستان بعضی از نقاشی‌های ارزشمند خود را آتش بزند تا شاید بتواند برای این نامهربانی ها جلب توجه کند اما دریغ از کوچکترین توجهی از طرف مسئولین، او به کارهای هنری خود ادامه داد.
حمایت و خرید آثار هنری و فرهنگی زیبایی که خلق می کند، می تواند به او در خلق آثار کمک کند. تنها حامیان هنرمندان بلوچ خود مردم بلوچ هستند.
Be the first to comment