پس از جمعه های خونین زاهدان و خاش، مردم بلوچستان هر جمعه برای دادخواهی خون شهدا در زاهدان و سایر شهرهای بلوچستان دست به تظاهرات مسالمت آمیز می‌زنند.

رژیم‌ جمهوری اسلامی ایران که به علت حضور گسترده مردم امکان مقابله با این‌ خواسته بر حق مردم را ندارد، با عجز و درماندگی به وسیله اهرم‌هایی مانند ممنوع المنبری مولوی محمدحسین گرگیج، بازداشت روحانیون اهل سنت و انتظامات مسجد مکی و مردم عادی، اعدام شهروندان بلوچ، کشتار سوختبران و از بین بردن فرصت های شغلی، ایجاد اختلال در توزیع سیلندر گاز مایع در سطح استان، عدم تخصیص سهمیه شیر خشک و در جدیدترین اقدام عدم تبدیل وضعیت معلمان خرید خدمت استان بلوچستان و سیستان، سعی در تنبیه و ایجاد ارعاب در میان ملت بلوچ دارد.

اما رژیم جمهوری اسلامی از این نکته غافل است که هر اقدامی که برای سرکوب مردم بلوچ انجام دهد همچون بنزینی است که بر آتش انقلاب مردم میریزد و باعث شعله‌ورتر شدن آن می‌شود.

صبر، شهامت، استقامت و پایداری در مردم بلوچ اراده‌ای پدید آورده است که تا به ثمر نشستن خون شهدای بلوچ و رسیدن به حقوق برابر در جغرافیای سیاسی ایران از پای نخواهند نشست.