به گزارش رسانک، امروز شنبه ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۴، یکی از زندانیان قزلحصار با ارسال پیامی به رسانک خواسته است که صدای آنان به جامعه جهانی، سازمان‌های بین‌المللی و فعالان حقوق بشر رسانده شود. این زندانی پیام خود را به شرح زیر ارسال کرده است:
«به نیابت از زندانیان قزلحصار عرضی دارم:
سلام علیکم
آیا دولت جمهوری اسلامی ایران اطمینان دارد که با اعدام ما و بی‌سرپرست کردن فرزندانمان، آینده‌ی بهتری برای جامعه ساخته خواهد شد؟ آیا این کودکان بی‌گناه و تنها قرار است الگوی جامعه‌ی فردا باشند یا قربانیان خاموشی که جز رنج، سردرگمی و فقر چیزی از زندگی نخواهند آموخت؟
ما اشتباه کرده‌ایم و از صمیم دل از آنچه انجام داده‌ایم نادم و پشیمانیم، اما آیا سزاوار نیست که این پشیمانی فرصتی برای جبران باشد و نه پایان زندگی؟ با اعدام ما تنها خود ما از بین نمی‌رویم؛ ستون‌های خانواده‌هایی فرو می‌ریزد که هم‌اکنون نیز زیر بار مشکلات اقتصادی و روانی تاب و توان خود را از دست داده‌اند.
چه کسی تکیه‌گاه همسران ما خواهد بود و چه نهادی مسئولیت آینده‌ی کودکانی را بر عهده خواهد گرفت که ناگهان از سایه‌ی پدر و مادر محروم می‌شوند؟ ما از رهبر معظم انقلاب اسلامی که همواره بر رفعت اسلامی تأکید داشته‌اند، درخواست داریم تا به رفعت و بزرگواری خود در مجازات ما تجدیدنظر فرمایند. ما نمی‌خواهیم از عدالت فرار کنیم، اما خواهان فرصتی برای جبران و بازسازی هستیم و امیدواریم وجدان بیدار جامعه صدای ناله‌های بی‌صدای خانواده‌های ما را بشنود.»
لازم به ذکر است که زندانیان واحد ۲ قزلحصار کرج اعتصاب غذای دسته‌جمعی خود را از ۲۱ مهر ماه و پس از آنکه دستکم ۱۶ زندانی محکوم به اعدام جهت اجرای حکم به قرنطینه زندان منتقل شدند، آغاز شده و امروز ششمین روز این اعتصاب می‌باشد. برخی از زندانیان نیز دهان‌های خود را دوخته‌اند تا اعتراض خود را نسبت به صدور و اجرای احکام اعدام نشان دهند و تأکید کرده‌اند که هدفشان لغو این احکام سنگین و ناعادلانه و یک درجه تخفیف است.
Be the first to comment