هدف تبلیغات منفی و تخریبی رژیم جمهوری اسلامی ایران علیه بلوچ ها چیست؟

بر اساس گزارش سازمان عفو بین الملل، ایران بعد از چین که بیش از یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر جمعیت دارد, مقام دوم اعدام در دنیا را دارد.

اما بر اساس جمعیت یا آمار سرانه, ایران بیشترین اعدام ها را به نسبت جمعیت در جهان دارد. در بین اعدامی های ایران اگر به نسبت جمعیت یا سرانه محاسبه کنیم بلوچ ها بیشترین تعداد اعدامی ها را دارند. عملا حقیقت تلخ این است که بلوچستان بالاترین نرخ سرانه اعدام به نسبت جمعیت را در جهان داراست. اکثر این اعدامی ها در رابطه با مواد مخدر هستند.

البته در بلوچستان بنا به “حکم تیر” اعدام های فراقانونی فراوانی نیز صورت می گیرد که در آمارهای حتی غیر رسمی هم به عنوان “اعدام” احتساب نمی شوند.

و اما جمهوری اسلامی با چه شگرد و مکانیسمی و چگونه توجیه می کند که محروم ترین و مظلوم ترین مردمان کشور بالاترین نرخ سرانه اعدام به نسبت جمعیت را در جهان دارند. برای توجیه این حد از اعدام و سرکوب و تبعیض و محرومیت, در طی چند دهه گذشته جمهوری اسلامی تبلیغات منفی هدفمندی را آغاز کرده است تا در اذهان مخاطبین و بخصوص ضمیر ناخودآگاه هموطنان, بلوچ را مترادف با مواد مخدر، تروریسم، فرهنگ سنتی عقب مانده و قاچاق و غیره معرفی کند. به همین دلیل در سینما، تلویزیون و پلتفرم ها و پروپاگانداهای مختلف هر صحنه ای که درباره قاچاق مواد مخدر است, قاچاقچی حتما باید یک بلوچ باشد و یا حداقل لباس بلوچی پوشیده باشد تا فیلمنامه یا سناریو ارتباط و هم پیوندی بین بلوچ و مواد مخدر بطرز هوشمندانه ای در ضمیر نیمه خود آگاه هموطنان خلق و مهندسی شود. متاسفانه این نوع تبلیغات منفی توسط عوامل جمهوری اسلامی به بیرون از کشور نیز صادر شده است.

تا به امروز فقط از لباس مردان بلوچ استفاده می شده اما اکنون در سریال جدید خانگی ایران (فیلیمو) تحت عنوان “ساخت ایران ـ فصل سه”, جمهوری اسلامی پا را فراتر نهاده و این‌بار از لباس زنان بلوچ برای حمل مواد مخدر در این سریال استفاده کرده است. اگرچه در این سریال به کارگردانی بهمن گودرزی, دو قاچاقچی یعنی امین حیایی و مجید صالحی در نقش بلوچ نیستند و اصولا این صحنه ها در مرز ترکیه هیچ ربطی به بلوچ و بلوچستان نداشت، به ناگاه هر دو اینها ناخودآگاه قاچاقچی می شوند و عجبا که لباس بلوچی می پوشند تا مواد مخدر را که در سوزندوزی ها و لباس زنانه بلوچی “ترکیب” و مخفی شده اند از مرز ایران و ترکیه رد کنند.

هدف از ایجاد این نوع صحنه ها فقط خلق و مهندسی افکار عمومی در راستای مترادف یا هم‌چم نمایاندن “بلوچ” و “مواد مخدر” می باشد تا نه تنها سرکوب و اعدام توجیه شود، بلکه هموطنان هیچگونه همدردی با “قاچاقچی”؛ بخوان “بلوچ” نداشته باشند.

در طی چند روز گذشته اعتراضات زیادی به این امر “ضدبلوچ” صورت گرفته است. امروز (یکشنبه ١۸ اردیبهشت ماه ١۴٠١) نماینده ایرانشهر در نطق خویش در صحن مجلس به این موضوع اعتراض کرد و گفت: “متاسفانه در یکی از سریال های تولید شده از شرکت های مجوزدار شما، به لباس فاخر زن بلوچ توهین شده که این مساله برای مردم بلوچستان قابل تحمل نیست، لذا لطفا خط قرمزها را رعایت کنید.”  اما اعدام و توهین و تبعیض و تخریب و تحقیر بلوچ برای جمهوری اسلامی نه تنها خط قرمز نیست بلکه سیاست استراتژیک و راهبردی آنها می باشد. جمهوری اسلامی در این امر ضدمردمی و در حقیقت و ضد همه مردمان ایران ید طولانی دارد.

 کارگردانان درباری دودره و جوکرهای هنرمند نظیر پرویز پرستویی و مجید صالحی و امین حیایی که حیا را خورده، آبرو را قی کرده اند و با گرگ حکومتی دنبه میخورند و با چوپان گريه می كنند, در عرصه هنرِ “یکی به نعل و یکی به میخ زدن” مهارت فراوانی دارند.

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن

یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*