✍🏼جبار زارعی منوجان
استاندار كرمان اخيرا در جلسه با هيئت های ورزشی استان گفته “كليد واژه تمركز ما بايد توجه به كم كردن فاصله ها و نامتوازني ها باشد.”
سخن، سخن منطقی و معقولانه ای است.
زينی وند از همان روزهای ابتدايی نشان داده واعظ چيره دستيست اما آنچه بايد در عمل ديده شود و رد دستی از او در عمل به شعارها نمايان شود، به وضوح قابل مشاهده نيست.
البته قضاوت در خصوص عملكرد استاندار ايلامی پهناورترين استان ایران، در اين مدت كم شايد اندكی زود باشد.
ليكن همين كه استاندار به اين درك رسيده كه مشكل اصلی استان كرمان توسعه نامتوازن و ايجاد فاصله در بخشهای مختلف جغرافيايی استان كرمان است هم موضوعی اميدوار كننده است.
هرچند فرصت حضور او ممكن است با تغيير دولت نهايتا يكسال بيشتر نباشد و فرد ديگری جايگزين وی شود اما شناخت او از مشكلات می تواند در يك برنامه اقلا كوتاه مدت تا حدودی بخشی از اين فاصله را كاهش دهد.
علت اين توسعه نامتوازن تا حدود زيادی مشخص است! نگاه استانداران و مديران ارشد استانی به توسعه به خصوص به حوزه شرق و بيشتر از آن جنوب كرمان [منطقه رودبار زمین] در ادوار گذشته به نسبت ساير شهرستانهای شمالی و غربی با تبعيض همراه بوده است و اين تبعيض تاريخی در مناطق جنوبی حالا عيان تر شده است.
البته دكتر زينی وند انگار از ديد يك مطالبه گر به قضايا نگاه می كند اما در واقع ايشان خود مخاطب و مجری سخنان خويشند. بنابراين انتظار اينست بجای سخنرانی های دلنواز برنامه راهبردی برای برقراری توسعه متوازن ارائه داده و اجرا كنند و الا حرف زدن و سخنرانی دردی از مردم محروم جنوب دوا نخواهد كرد.
به عمل كار برآيد…
Be the first to comment