رسانک/ در زندگی ماشینی و هوشمند جامعه کنونی مردم کاجو از بدیهی ترین نیازهای اولیه جوامع بشری همچون آب شرب سالم و بهداشتی و راه مناسب و اینترنت محروم هستند.
اهالی این منطقه فقط اسمی از اینترنت با سرعت E و وانG دارند که هیچ نوع استفاده و کاربردی ندارد و مردم برای ارسال یا دریافت یک متن ساده مجبور به طی کردن کیلومترها مسافت و رسیدن به قله “گردنه مرگ” هستند.
این در حالی است که علاوه بر تلف شدن وقت و تحمیل هزینه های سنگین ایاب و ذهاب؛ امنیت و سلامت مردم در مسیر گردنه تهدید می شود.
روستایی مانند گرداک با وجود داشتن جمعیت دویست خانواری و جمعیت شناور سیصد خانواری بدترین نوع اینترنت را دارد.
با توجه به اینکه در شرایط فعلی کرونایی، بخش عظیمی از کارهای روزمره مردم و آموزش های مجازی دانش آموزان بصورت الکترونیکی و در بستر اینترنت پرسرعت می باشد و با توجه به صعب العبور بودن این منطقه، ایجاد زیرساخت های مخابراتی و افزایش پهنای باند اینترنت ضرورتی اجتناب ناپذیر و حیاتی است.
در سفر اخیر وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، آقای آذری جهرمی مردم منطقه کاجو امیدوار بودند که زیرساخت‌های مخابراتی ارتقاء یابد اما تاکنون هیچ نوع توسعه ای اتفاق نیفتاده است.
Be the first to comment