ناامنی های مشکوک در بلوچستان

✍️بشار زین الدینی

در چند هفته اخیر ناامنی های بسیاری توسط برخی افراد! در شهرهای مختلف بلوچستان بوقوع پیوسته است. 

با وجود این ناامنی و تیراندازی و گروگانگیری های مشکوک چرا رژیم جمهوری اسلامی ایران و مقاماتِ امنیتی و نظامی در بلوچستان و سیستان سکوت کرده اند؟ 

آیا اینگونه حرکات از سوی رژیم و سيستماتيک میباشد؟ حکومت ایران با ایجاد چنین سناریو هایی به دنبال چیست؟

در تاریخ ۱ فرودین ماه ۱۴۰۰، افراد ناشناس با انفجار بمب صوتی در شستون باعث کشته شدن یک نفر و زخمی شدن چند تن شدند. در تاریخ ۶ فروردین ماه، یک کودک ۴ ساله در شهرستان سرباز توسط افراد ناشناس به گروگان گرفته شد. 

از یک سو رژیم ایران با امضای قرارداد ۲۵ ساله با کشور چین در حال ضربه زدن به منابع های طبیعی و زیرزمینی بلوچستان است و از سوی دیگر با ایجاد ناامنی درحال سرپوش گذاشتن جنایت های خود میباشد.

رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی اهمیت فضای مجازی را به خوبی درک کرده و با پلتفرم ارتش سایبری خود اذهان عمومی را به بازیچه گرفته است. 

اتفاقات و ناامنی‌ها موجود می تواند تلاش رژیم جمهوری اسلامی ایران در سوق دادن اذهان عمومی به مسایل دیگر باشد. 

حال وظیفه من و تو در این شرایط چیست!؟ 

ما نباید اجازه بدهیم که ارتش سایبری رژیم افکار ما را به مسائل دیگر و کم اهمیت تر سوق دهد. بایستی دنبال روی اخبار روز از پلتفرم های مورد اعتماد و مردمی باشیم، زیرا فقط رسانه های مردمی جنایت های رژیم را فاش می کنند.

وقتی که من بلوچ برای حقوق به حق خود مبارزه میکنم، انگ تجزیه طلبی میزنند. پیداست که رژیم در این میان بدنبال منافع خود علی الخصوص پس از قرارداد ننگین ۲۵ ساله با چین میباشد. 

این قرارداد به چین اجازه می دهد پایگاه های نظامی و شهرک هایی هم برای خود در بلوچستان بسازد.

تخریب منازل مردم بومی و تصرف زمین های آبا و اجدادی بلوچ ها در مناطق ساحلی نیز به خوبی نشان میدهد که رژیم جمهوری اسلامی ایران همانند گذشته کمتر توجهی به ملت بلوچ و مطالبات آن داشته و برنامه های خطرناکی برای سواحل دریای بلوچستان دارد. 

مبارزه مدنی و اعتراض مسالمت آمیز مردم در مقابل این قرارداد ننگین می تواند “نه” بزرگی به سیاست های رژیم و حضور غیربومیان در بلوچستان باشد.

با توجه به فیلترینگ گسترده اخبار و نبود رسانه های مستقل در داخل، دوستانی هم که در خارج از مرزها زندگی میکنند، وظیفه اطلاع رسانی در سطح وسیع را دارند، زیرا ما بایستی با پلتفرم های مستقل، بدون سانسور صدای رسای ملت مان باشیم. 

بایستی باری دیگر و همانطور که در تاریخمان نوشته شده است،  با اتحاد این مبارزه را پیش ببریم و اسم دادشاه و حمل ها را باری دیگر سر زبان ها بیاوریم.