اسفند ماه سیاه برای ملت بلوچ

✍🏻میرچاکر بلوچ

دیگر قلم هم کم می آورد از این همه ظلم و بی عدالتی، دیگر توان نوشتن زجه های غم آلود مادران سرزمینم را ندارم.

اما چه کنم وقتی یادم می آید که اجنبی ها نه دهه چه بر سر سرزمین مادری ام بلوچستان آورده اند، چه کنم یاد کشتار های اسفند ماه ۱۳۹۹ می افتم. 

ماهی که بوی خون، بوی آزادگی و بوی نان به قیمت جان برادران و خواهرانم را میدهد. 

ما هرگز از یادمان نخواهد رفت که تفکر آزادی بخش و همبستگی موجب پیروزی در سراوان و خاش و زاهدان و قلعه بید  خواهد شد. 

بله! پیروزی 

همان پیروزی که حاکمیت از ترس، به دست و پای سوپاپ های اطمینان  سرداران خودخوانده و ملاهای درباری، جهت ساکت کردن غرش غیور مردان بلوچ افتاد. 

همان پیروزی که حاکمیت از ترس، به قشون کشی از استان های همجوار روی آورد. 

آری ما ملتی آزاده بوده و آزادگی را دوست داریم و دنبالش خواهیم رفت

بشرط آنکه همه ما یکدست شده و “نه به جمهوری اسلامی ایران” گفته و با مردم آزادی خواه، جهت احقاق حق خود که همان فردایی نو و آزاد است، همراه شد. 

این قرن، قرنی باشد پر از بهارهای آزادی. پس به همان امید (آزادی) مبارزه خواهیم کرد.