تقدیم به سوختبران بلوچ، انسان های آزاده ای که در راه نان، از جانشان گذشته اند. آنان که با آتش و گلوله آشنا هستند و در روز های اخیر نشان دادند با تپاکی و براتی می توانند از پرچمداران آزادی وطن باشند.

سیریک و سراوان برادرند 

هر دو فرزندان یک مادرند

هامون و میناب و رودبارزمین

جمله جان و دل یک سرزمین

بلوچستان نام زیبای این خانه است

معراج عشق و منزل هر آزاده است

از سر فقر و تبعیض و نابرابری

گشته کارِ من و برادرانم سوختبری

از شوق و علاقه نیست که سوخت می بریم

نان با طعم گلوله و خون می خوریم

هر روز به بهانه ای می کشید مارا به کین

سنگدلانِ سر تا پا مسلحِ مرکزنشین

ای سپاه تروریستی از خود راضی

مکن با جان هم قطارانم بازی

که در روزهای پیشِ رویِ آزادی

بازیِ فریب مردم را سخت می بازی

ما سوختبران و کولبران متحد می شویم

شعله ای بر جان و دلِ این رژیم می شویم

از دست این بیگانگان و آن شیخِ شوم

آزاد و آباد می کنیم این مرز و بوم

جیهند، سوختبری از شهرستان‌ سرباز – بلوچستان

۲۲ اسفند ۹۹