رسانک/ چهبار شهری بندری با مساحتی قریب به ۱۷۱۵۰ کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر واقع در استان بلوچستان و سیستان؛ بندری در مجاورت دریای بلوچستان در نزدیکترین فاصله با آبهای آزاد جهان یعنی اقیانوس هند و تنها بندر اقیانوسی ایران می‌باشد.
موقعیت خلیج در این بندر و همچنین وجود آبهای عمیق و بریدگی‌های طبیعی، فضایی مناسب را برای اسکله‌هایی با عمق زیاد و مختصات لنگرگاهی مطلوب جهت پهلوگیری کشتی های عظیم اقیانوس پیما فراهم ساخته به طوری که این بندر قابلیت تبدیل شدن به یک مگاپورت را دارد.
موقعیت بندر چهبار در یک نگاه: ۱- گذرگاه ورود به خلیج و مدخل اقیانوس هند که از موقعیت جغرافیایی حساس و مناسبی برخوردار است
۲- تنها بندر اقیانوسی ایران
۳- دارا بودن بیش از۵۴۱ کیلومتر مرز دریایی
۴- نزدیکترین فاصله زمینی تا کشورهای افغانستان، پاکستان و آسیای میانه.
همچنین ترانزیت کالا از طریق این بندر به مثابه اقتصادی‌ترین بندر برای انجام مبادلات بازرگانی با کمترین هزینه حمل به شمار می رود.
پروژه راه آهن چهبار- دزاپ-مشهد به طول۱۳۵۰ کیلومتر که بندر چهبار را به شهر دُزاپ و از آنجا به مشهد متصل خواهد کرد.
حال سوال اصلی این است که منفعت ملت بلوچ از این منطقه ی سوق الجیشی چیست؟
با وجود این همه ثروت و شهری که حکومت به آن چشم دوخته است، آیا بایستی مردمانشان در فقر به سر ببرند؟
با وجود این رژیم، که نگاهی استعمارگرایانه و تبعیض آمیز نسبت به ملت بلوچ و سرزمينش دارد وضع، روز به روز بدتر برای ملت بلوچ و بهتر برای حاکمیت خواهد شد.
اکنون همه ما شاهد طرح تقسیم بلوچستان هستیم که فقر و جمعیت زیاد را دلیل عقب افتادگی آن میدانند. آیا با وجود این ثروت ها و موقعیت استراتژیکی که بلوچستان دارد، نمیتوان فقر و محرومیت را در این استان ریشه کن کرد؟
یقینا اگر امور اداری و سیاسی اقلیم بلوچستان در دست خود ملت بلوچ باشد، وضع به مراتب بهتر خواهد شد.
Be the first to comment