ملت بلوچ و استعدادهای نهفته

✍️شریف بلوچی

رژیم های دیکتاتور برای طولانی تر کردن عمر حکومت خود همواره دست به نسل کشی سایر ملل زده اند. اکنون و در قرن بیست و یکم، اما نحوه کار آنها با کمی تفاوت همچنان تداوم دارد.

رژیم های پهلوی و جمهوری اسلامی ایران در طول نزدیک به یک قرن ملت بلوچ را از همه چیز محروم ساخته اند حتی محروم از هویت و شناسنامه تا همیشه بر او مسلط باشند.

در طول سال‌های اخیر افراد مستعد و توانایی در بلوچستان ظهور کرده اند اما دریغ از حمایت حاکمان تا جایی که آرزوی پسر سیزده ساله حافظ قرآن با ذهن و یادگیری فراتر از تصور تمام مردمی که او و مردمش را بیسواد و عقب مانده و قاچاقچی تصور میکنند، این است که بتواند تحصیل کند و به مردمش که درد و رنجشان را دیده و در خانواده خود تجربه نیز کرده بتواند خدمت کند.

عوام مرکز گرا، متوهم نژاد برتر و دارای قدمت تاریخی فراتر از کره خاکی، علی الخصوص سران رژیم جمهوری به نام اسلامی به خوبی به واقعیت قدرت تحصیل مردم بلوچ و رسیدن به آگاهی و بیداری سیاسی و رشد یافتن هزاران ساره امیری پی برده است زیرا به روشنی می داند که ملتی آگاه و بیدار از پذیرفتن تبعیض ملی و مذهبی سر باز خواهد زد و خواستار حق و حقوق خود در چارچوب قوانین بین المللی خواهد شد.

اما مسئله ای که مشهود است رژیم های دیکتاتور نمی توانند در برابر آگاهی و بیداری ملت ها ایستادگی کنند زیرا تاکنون تاریخ ثبت نکرده که تلاش ملت ها در شکوفا کردن استعدادها و توانایی ها و نتیجتاً برداشتن تبعیض ها و نامهربانی ها بی ثمر بماند.

ای پسر و دختر بلوچ، ای نوجوان و جوان بلوچ، با وجود تمامی این تبعیضات که از سوی حاکمان بر تو و سرزمین مادری ات روا داشته شده، هم میتوانی آینده ات را خودت با قدرت باور، علم، قلم و اعتماد به نفس بدست بگیری و برای بدست آوردن حاکمیت ملی و وت مستری و رهایی از اوضاع و احوال نود سال اخیر که فقر تحمیلی و محرومیت را به ارمغان آورده امیدوار باشی؛ کافیست برای شروع از تغییر افکار و اذهان عمومی جامعه بلوچستان تلاش کنی تا بیش از این چشم انتظار غیربومیان در سرزمین خودت نباشی.

۵ مرداد ۱۳۹۹