
به گزارش رسانک، روز یکشنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۴ یک نوزاد هشتماهه بلوچ به دلیل عفونت در بیمارستان امام علی زاهدان، بخش یک کودکان طبقه پنجم پذیرش و بستری شده اما در طول چهار روز بستری، بر اثر سهلانگاری پرستار دانشجو و بسته شدن محکم چسب آنژیوکت، دست این کودک دچار جراحت شدید شده به گونهای که ظاهر آن شبیه سوختگی با آب جوش بوده است.
خانمها «شهرکی» و «یادگاری» پرستارانی بودهاند که در این بخش فعالیت داشته و بنا بر گفته خانواده بیمار، علیرغم ادعای یکی از آنها مبنی بر ۱۷ سال سابقه کاری، چنین خطای آشکاری رخ داده است. خانواده کودک پس از اعتراض و طرح شکایت با واکنش خشن و تهدیدآمیز پرستار روبهرو شدهاند.
یک شاهد عینی دیگر نیز به رسانک گفته است که رسیدگی به بیماران بلوچ در این بیمارستان بسیار ضعیف بوده و تبعیض آشکار میان بیماران بلوچ و غیربلوچ وجود دارد. او اظهار داشته در همین بخش در یک هفته سه کودک جان باختهاند و مسئولان بیمارستان علت مرگ آنان را مشکل اکسیژن و هوا در آسانسور عنوان کردهاند، در حالی که خانوادهها این توضیح را غیرقابل قبول میدانند. همچنین گزارش شده است که در مورد دیگری به یک کودک بلوچ به اشتباه دارو تزریق شده که همین موضوع باعث بستری شدن ۲۶ روزه او شده است.
پیشتر روز چهارشنبه ۱۹ شهریور ماه ۱۴۰۴، «نسرین سعادت فهیم» مادر ۳۷ ساله بلوچ و اهل زاهدان که روز ۶ شهریور ماه ۱۴۰۴ به دلیل درد زایمان به بخش زایشگاه بیمارستان امام علی این شهر مراجعه کرده بود، بر اثر خونریزی پس از زایمان و نبود رسیدگی تخصصی جان خود را از دست داده بود. همچنین مرگ مشکوک کودک ۱۱ سالهای به نام «حامی ابدهی نسب» در بیمارستان امام علی زاهدان، نمونه دیگری از قصور پزشکی و نبود نظارت در این بیمارستان بود. روز ۱۲ مرداد ماه ۱۴۰۴، «حامی» پس از مراجعه به بیمارستان به دلیل درد معده و انجام عمل اندوسکوپی جان خود را از دست داد. بررسیهای اولیه پزشکی قانونی احتمال تزریق بیش از حد داروی بیهوشی را مطرح کرده و کمیتههای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی نیز «قصور پزشکی» را تایید کردهاند، اما گزارش رسمی از سوی مسئولان ارائه نشده است.
این موارد نشان میدهد که تبعیض و بیمسئولیتی کادر درمانی در بیمارستانهای زاهدان جان بیماران و خصوصا کودکان بلوچ را با خطر جدی مواجه کرده و نبود نظارت و پاسخگویی مسئولان، اعتماد خانوادهها را بیش از پیش از میان برده است.
Be the first to comment