به گزارش رسانک، روز چهارشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۴ و یک روز پس از یورش مرگبار نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران به روستای گونیچ از توابع شهرستان خاش و کشته و زخمی شدن ۱۲ زن بلوچ در جریان تیراندازی مستقیم، رسانه‌های وابسته به نهادهای نظامی از جمله خبرگزاری تسنیم با انتشار یک روایت ساختگی مدعی «عملیات تعقیب پنج جاسوس اسرائیلی» در این منطقه شدند. این ادعا بدون ذکر نام، تصویر یا هرگونه مستندات مطرح شده و تلاشی آشکار برای پوشاندن جنایت علیه شهروندان غیرنظامی بلوچ و فریب افکار عمومی است.
در بیانیه‌ای که قرارگاه منطقه‌ای قدس نیروی زمینی سپاه منتشر کرده آمده است: «پنج عنصر وابسته به اسرائیل که از اتباع بیگانه بودند، در محدوده خاش تحت تعقیب قرار گرفتند اما متواری شدند. در جریان این عملیات، برخی بومیان منطقه علی‌رغم هشدارها دچار جراحت شدند.» این روایت در حالی است که به‌گفته شاهدان عینی و بر اساس ویدئوها و تصاویر مستندی که روز سه‌شنبه ۱۰ تیر ماه ۱۴۰۴ توسط رسانک منتشر شد، نیروهای سپاه و دیگر نهادهای امنیتی با خودروهای نظامی، سلاح‌های جنگی و حتی پهپاد به روستای گونیچ یورش برده و زنان بی‌دفاع را هدف مستقیم تیراندازی قرار دادند.
در این یورش، «خان‌بی‌بی بامری» ۴۰ ساله بر اثر اصابت گلوله جنگی به کلیه جان خود را از دست داد و ۱۱ زن دیگر مجروح شدند. همچنین «ریحانه بامری» ۲۱ ساله، که باردار بوده، به دلیل ضرب و جرح توسط نیروهای نظامی جنین خود را از دست داد. دیگر مجروحان حادثه به‌نام‌های «صبا بامری» ۱۷ ساله، «اسرا بامری» ۱۸ ساله، «فاطمه بامری» ۲۶ ساله، «مدینه بامری» ۲۴ ساله، «رحم‌بی‌بی بامری» ۳۲ ساله، «سنج‌ملک بامری» ۴۵ ساله، «عسل بامری» ۲۰ ساله، «محدثه بامری» ۱۶ ساله، «مهتاب بامری» ۵۰ ساله، و «لالی بامری» ۴۰ ساله همگی از اهالی غیرنظامی این روستا هستند.
ادعای وجود جاسوسان خارجی در این منطقه نه‌تنها فاقد اعتبار است بلکه هیچ ارتباطی با قربانیان ندارد. پیش از این نیز در حوادثی مانند جمعه‌های خونین زاهدان، چنین سناریوهای نخ‌نمای امنیتی توسط نهادهای نظامی برای توجیه خشونت و سرکوب طراحی و اجرا شده بود که با افشاگری نهادهای مستقل، ناکام ماند. این رخداد تلخ بار دیگر نشان می‌دهد که چگونه جمهوری اسلامی، با بهره‌گیری از پروپاگاندای رسانه‌ای و تحریف واقعیت، در تلاش است تا مسئولیت جنایات علیه ملت بلوچ را از دوش خود بردارد. در حالی که اسناد تصویری و شهادت منابع محلی گویای واقعیتی متفاوت است؛ واقعیتی که در آن زنان بی‌گناه، قربانی خشونت عریان حکومت شده‌اند.
Be the first to comment