به گزارش رسانک، امروز ۱ خرداد ماه ۱۴۰۴، سالروز تولد «یاسر شه‌بخش» است؛ جوانی خوش‌چهره، باوقار و از خانواده‌ای متمول که در روز جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱، با رشادت و شجاعتی مثال‌زدنی در جریان جمعه خونین زاهدان، جان خود را در راه دفاع از مردم از دست داد. یاد و نام او در حافظه مردم بلوچستان به‌عنوان نماد مقاومت، جسارت و فداکاری ثبت شده است؛ جوانی که به جای سکوت، شعله مبارزه را در تاریکی آن روز افروخت.
بر اساس روایت یکی از شاهدان عینی، یاسر شه‌بخش در روزی که مکی بوی خون گرفته بود، در میان گلوله و آتش، سلاح به دست گرفت و با وجود بی‌امکاناتی کامل مردم در برابر ماشین‌آلات جنگی رژیم، به مقاومت برخاست. این شاهد تعریف می‌کند: «در آن روز، بسیاری آرزوی داشتن حتی یک سلاح برای دفاع از جان مردم را داشتند، تا اینکه ناگهان جوانی با ظاهری آراسته و یک کلاشینکف لوله‌کوتاه در دست، در میان جمعیت ظاهر شد. صدای تکبیر بلند شد و مردم پشت سر او به حرکت درآمدند. آن جوان کسی نبود جز «یاسر شه‌بخش». قبل از آنکه یاسر به خیابان خیام بیاید چند خودروی شخصی متعلق به نیروهای امنیتی هر چند دقیقه نزدیک مسجد مکی می‌آمدند و به سمت مردم تیراندازی کرده و شماری از آنها را به زمین می‌انداختند اما به یک‌باره یاسر از راه رسید.
در ابتدا تصمیم بر این بود که یاسر برای مقابله بر روی سقف مسجد مستقر شود اما انتظامات مسجد مخالفت کرد. مبارزه به خیابان خیام کشیده شد و یاسر، بی‌آن‌که فرصت یافتن جان‌پناه داشته باشد، با خونسردی کامل دو خودروی مهاجم را هدف قرار داد و زمین‌گیر کرد. اما لحظاتی بعد، خودروی سوم به سمت او و اطرافیانش آتش گشود و یاسر جان خود را از دست داد. در جریان این تیراندازی، دو نفر دیگر نیز زخمی شدند. با وجود جان‌باختن او، تیراندازی‌اش باعث شد نیروهای مهاجم دیگر به سمت مسجد یورش نبرند.»
ملت بلوچ پس از رشادت هایی که او در جمعه خونین و در دفاع از مردم و مسجد مکی انجام داد، او را “مدافع مکی” خواندند و تابلوهای محل شهادت او را در خیابان خیام به “یاسر شه بخش” تغییر دادند.
یاسر شه‌بخش نه فقط با سلاح، که با ایمان، غیرت و ایستادگی‌اش، یکی از برگ‌های زرین تاریخ معاصر بلوچستان را رقم زد؛ سالروز تولدش، یادآور آغاز حیات جوانی است که با از دست رفتنش، غرور و ایستادگی ملت بلوچ را زنده نگه داشت.
Be the first to comment