زاهدان؛ از اعدام در زندان تا تلاش برای خون‌شویی در مسجد مکی

✍ عبدالستار دوشوکی (مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن)

شب گذشته ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۴، ماجرای بازگشت قاتلین به محل جرم در مسجد مکی اتفاق افتاد. قصه تلخ زاهدان با همان حکایت ادامه دار اعدام  بلوچ (عبدالعزیز قلجایی, پدر چهار فرزند) سحرگاه در زندان زاهدان آغاز شد و با جلسه مقامات رژیم با تعدادی از مردم و به اصطلاح سران طوایف (بسیج عشایری سپاه) و علما در مسجد مکی زاهدان به وقت شام پایان یافت تا به گفته نادرست فرمانده انتظامی استان «پرونده جمعه خونین زاهدان برای همیشه بسته شود»، آن هم فقط هشت روز مانده به سالروز بزرگترین قتل عام بلوچ های بیگناه در زاهدان توسط ماموران جنایتکار و خونریز.
 
بیش از یک قرن پیش نیروی های انتظامی قاجار جنایت هولناکی را در بلوچستان مرتکب شدند که تا به ابد زنده خواهد ماند و نام قجر (گجر) برای همیشه در حافظه تاریخی بلوچستان حک شده است. خاطره تلخ جمعه خونین زاهدان با ده سال زندان برای یک یا دو قاتل بی‌رحم و یا دیه و خونشویی از خاطره مادران داغدار و فرزندان یتیم هرگز شسته نخواهد شد. زیرا ابعاد هولناک قتل عام بلوچ در هشتم مهر برای همیشه در حافظه تاریخی بلوچستان ثبت شده است و اعدام روزانه بلوچ ها همچنان ادامه دارد.

جمهوری اسلامی جنایتکار حتی برای ظاهرنمایی نشست نمایشی مسجد مکی حاضر نشد، اعدام را حداقل در روز یکشنبه تعطیل کند. اما نه! اعدام بلوچ تعطیل بردار نیست. زیرا این رژیم ذاتا دشمن بلوچ است و خون بی گناهان جمعه‌های خونین زاهدان و خاش برای همیشه آتش بیداری را در دل تاریخ بلوچستان افروخته است و پرونده خونین آن هرگز بسته نخواهد شد.