به گزارش رسانک، روز یکشنبه ۹ شهریور ماه ۱۴۰۴، طرحی تحت عنوان «سرباز محله» ویژه مشمولان متأهل سربازی در بخش کورین زاهدان آغاز شده که قرار است به‌زودی به سایر شهرها و مناطق بلوچستان نیز گسترش یابد. همزمان با اجرای این طرح، برخی بلاگرهای وابسته به نهادهای حکومتی در فضای مجازی با تبلیغات گسترده تلاش می‌کنند آن را عادی‌سازی کنند.
این طرح یادآور تجربه تلخ طرح «امنیت پایدار» در دوران سردار شوشتری است؛ طرحی که طی آن جوانان بلوچ به جای خدمت به جامعه خود، به‌عنوان ابزار امنیتی و نیروی جمع‌آوری اطلاعات برای حکومت به کار گرفته شدند. وعده‌های دریافت کارت پایان خدمت و مزایای قانونی نیز که در آن زمان داده شد، هیچ‌گاه عملی نگردید و نتیجه، قربانی شدن جوانان بلوچ در هر دو سوی درگیری و گسترش بی‌اعتمادی اجتماعی بود.
نگرانی جدی وجود دارد که در قالب «سرباز محله»، سربازان بلوچ بار دیگر در موقعیت‌های پرخطر قرار گیرند؛ از یک سو به‌عنوان مخبر محلی و ابزار نظارتی در محلات و از سوی دیگر به‌عنوان سپر انسانی در برخوردهای احتمالی با گروه‌های مسلح بلوچ.
منابع آگاه می‌گویند اهداف پنهان جمهوری اسلامی ایران از اجرای این طرح شامل سربازگیری ارزان از میان جوانانی است که با فقر و بیکاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ایجاد شبکه‌های نظارتی در محلات، کنترل تردد و فعالیت‌های فعالان مدنی، سرکوب اعتراضات در مراحل اولیه و گسترش فضای رعب و بی‌اعتمادی در جامعه.
به باور تحلیلگران مستقل، استفاده از بلاگرهای حکومتی برای تبلیغ چنین طرح‌هایی، بخشی از سناریوی حکومت برای مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های امنیتی و پنهان کردن پیامدهای آن است.
اجرای طرح «سرباز محله» نه‌تنها هیچ امنیت پایداری به همراه ندارد، بلکه می‌تواند به افزایش درگیری‌ها، تعمیق شکاف‌های اجتماعی و تشدید چرخه خشونت در بلوچستان منجر شود. چنین اقداماتی همچنین مغایر با اصول بنیادین حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است. استفاده ابزاری از جوانان بلوچ به‌عنوان «مخبر» یا «سپر انسانی»، نقض آشکار کرامت انسانی و نمونه‌ای از تبعیض ساختاری علیه مردم بلوچ به شمار می‌رود.
Be the first to comment