به گزارش رسانک، روز چهارشنبه ۸ مرداد ماه ۱۴۰۴، محمد انور بجارزهی، نماینده شهرستانهای چابهار، نیکشهر، قصرقند، دشتیاری، کنارک و زرآباد در تذکری رسمی خطاب به مسعود پزشکیان، رئیس دولت در صحن مجلس شورای اسلامی، خواستار اخذ عوارض توسط دهیاران از خودروهای سوختبر شد؛ اظهاراتی که نشان از بیاطلاعی نماینده مردم از چارچوبهای قانونی کشور دارد.
بجارزهی در این تذکر اعلام کرده که دهیاران باید بتوانند از باربران و سوختبرانی که به گفته او باعث «تخریب زیرساختهای روستایی» شدهاند، عوارض دریافت کنند؛ در حالیکه نه تنها هیچ قانونی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چنین اختیاری را به دهیاران نمیدهد، بلکه اصولاً اغلب مسیرهای عبور سوختبران خارج از محدوده روستاها و در جادههای اصلی یا کویری قرار دارند.
از سوی دیگر، اظهارات نماینده چابهار در حالی مطرح میشود که از وظایف بنیادین نمایندگان مجلس، تلاش برای ایجاد اشتغال پایدار و کاهش فقر در مناطق محروم است؛ نه افزودن فشار و بار مضاعف بر دوش اقشار فرودست مانند سوختبران که عمدتاً از سر ناچاری به این کار روی آوردهاند. بیان چنین دیدگاههایی نشان میدهد که به جای درک مشکلات واقعی مردم، برخی از نمایندگان با طرحهای غیرکارشناسی، در پی فرافکنی و نمایش ظاهری عملکرد خود هستند.
این در حالیست که دهیاران تنها در چارچوب مصوبات شورای اسلامی روستا و با تأیید نهادهای بالادستی و صرفاً در قبال ارائه خدمات مشخص، آنهم تحت ضوابط قانونی، مجاز به دریافت عوارض محدود هستند و هیچ جایگاهی برای اخذ مالیات و عوارض از خودروهای عبوری یا سوختبران ندارند.
Be the first to comment