تجمع اعتراضی پرسنل دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و نبود قرارداد رسمی

به گزارش رسانک، امروز یکشنبه ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۴، شماری از پرسنل دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر در اعتراض به عدم پرداخت حقوق سه‌ماهه و نبود قرارداد رسمی، در مقابل درب ورودی این دانشگاه تجمع کردند. بر اساس تصاویر دریافتی، معترضان با سر دادن شعارهایی از جمله «عدالت»، خواستار رسیدگی به مطالبات معوقه خود شدند. این تجمع در حالی برگزار شده که بی‌توجهی مسئولان و استمرار این وضعیت، فشار معیشتی گسترده‌ای را بر کارکنان وارد کرده است.

بر پایه گزارش منابع رسانک، این افراد که اغلب در بخش‌های خدماتی، پرستاری و بهداشتی با شرکت‌های پیمانکاری همکاری دارند، ماه‌هاست حقوق خود را به‌موقع دریافت نکرده‌اند و نداشتن قرارداد رسمی، امنیت شغلی آنان را به شدت تهدید می‌کند. گفتنی است پیش از این نیز، در تاریخ ۲۰ تیرماه ۱۴۰۴، شماری از نیروهای شرکتی این دانشگاه نسبت به تأخیر در پرداخت حقوق و حذف مزایا اعتراض کرده بودند.

مشکلات مربوط به پرداخت حقوق، حذف آیتم‌های مزدی و عدم اجرای آنالیز جدید حقوقی در دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، از سال گذشته نیز بارها گزارش شده است. بسیاری از کارکنان می‌گویند که علیرغم گذشت بیش از چهار ماه از سال، حقوق آن‌ها همچنان بر اساس آنالیز سال ۱۴۰۳ پرداخت می‌شود، در حالی‌که دانشگاه‌های دیگر مانند زابل و زاهدان آنالیز سال ۱۴۰۴ را اعمال کرده‌اند.

به گفته منابع، برخی کارکنان نه‌تنها حقوق خردادماه را با تأخیر دریافت کرده‌اند، بلکه اضافه‌کار اردیبهشت‌ماه نیز هنوز پرداخت نشده است. در فیش‌های حقوقی آنان، آیتم‌هایی نظیر سختی‌کار، حق مأموریت، حق شیفت، حق لباس و حق اولاد به‌طور کامل حذف شده‌اند و این موضوع موجب تشدید نارضایتی‌ها شده است.

معترضان همچنین نسبت به عملکرد شرکت‌های پیمانکاری از جمله «اهورا» و «کوروش کبیر» انتقاد دارند. این شرکت‌ها که گفته می‌شود وابسته به یکی از نمایندگان سابق مجلس هستند، هیچ تعهدی نسبت به معیشت کارکنان نشان نمی‌دهند و صرفاً به‌عنوان واسطه‌های بی‌اثر عمل می‌کنند. از این‌رو، معترضان خواستار جایگزینی این شرکت‌ها با مجموعه‌هایی مانند «آوای سلامت» شده‌اند که در سایر دانشگاه‌ها سابقه پرداخت‌های منظم و شفاف دارند.

این نیروها شرایط فعلی را مصداق «برده‌داری نوین» دانسته و خواستار مداخله فوری نهادهای نظارتی و مسئولان وزارت بهداشت شده‌اند. تداوم این بی‌عدالتی و بی‌تفاوتی نه‌تنها معیشت کارکنان را با بحران مواجه کرده، بلکه سلامت و کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی در منطقه را نیز در معرض خطر جدی قرار داده است.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*