به گزارش رسانک، روز گذشته ۱۲ خرداد ماه ۱۴۰۴، «صالح بهرامزهی» کودک ۱۶ ساله بلوچ که روز چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه در روستای نصیرآباد از توابع شهرستان سرباز توسط نیروهای امنیتی شهرستان راسک با خشونت و بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شده بود، پس از گذشت بیست روز از یک نهاد امنیتی از زاهدان، اجازه تماس کوتاه و سه‌دقیقه‌ای همراه با محدودیت یافت.
«صالح بهرامزهی» ۱۶ ساله، فرزند مولوی حبیب‌الرحمن و اهل روستای نصیرآباد از توابع شهرستان سرباز می‌باشد که عصر روز حادثه، نیروهای لباس شخصی در روستای نصیرآباد در حالی که وی با هم‌سن و سالان خود در حال بازی در روستا بوده، بدون ارائه حکم قضایی و تفهیم اتهام با خشونت بازداشت کرده و چشم‌های او را بسته و در جعبه عقب خودرو خود انداختند با خود به راسک منتقل کرده بودند.
گفته می‌شود که در این تماس، صالح تنها حدود سه دقیقه اجازه صحبت با مادرش را در حد احوالپرسی داشته و هیچگونه سخنی از اتهامات مطروحه علیه خود نگفته است.
پیشتر در روز ۲ خرداد ماه، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای نسبت به ناپدیدسازی قهری “صالح بهرامزهی”، پس از بازداشت توسط نیروهای امنیتی در شهرستان سرباز ابراز نگرانی کرده و ضمن درخواست از مقامات ایرانی برای روشن شدن فوری وضعیت این نوجوان و آزادی وی، افزوده بود که مقام‌های ایرانی پس از اذعان اولیه به بازداشت این نوجوان، از ارائه اطلاعات درباره سرنوشت و محل نگهداری او به خانواده‌اش خودداری کرده‌اند.
لازم به ذکر است که «قاسم بهرامزهی» برادر بزرگتر این کودک در تاریخ ۱۸ آبان ماه ۱۴۰۳، در درگیری با کاروان نیروهای رزمایش “شهدای امنیت” در شهرستان راسک کشته شده بود که جیش العدل پس از آن بیانیه داد که نیروهای وی به این کاروان حمله کرده و تعدادی کشته شده‌اند. همچنین عموی این کودک نیز با هویت «ایوب بهرامزهی» در سال ۹۲ به همراه ۱۶ زندانی بلوچ با دستور “محمد مرزیه” دادستان وقت زاهدان، با اتهام «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» به صورت انتقاجویانه اعدام شده است.
Be the first to comment